(३)
‘ पुरुषरैत्तमर्यप्गघ्
( श्रामद्भगवद्वीतचिर्गत
‘पुरुषोत्तमयोग’ अथवा
श्री झा'नश्वग्ळोच्या पंधराव्या अध्यायावसेल प्रवचन. संप्राहृक व प्रकाशक रा रा. नारायण विष्णु आठवले: पुणें शहृर. ) ‘ महाराळू-वुग्टुंव मा’ल ’ वै अतिशय
थार भाग्य कीं ‘ पुरुषेप्त्तमयोग ’ या प्रासादिक, श्रेष्ठ, व महत्तम भावडाची भट अकस्मात
व अन`पळाक्षत झाली.
सुरवातीस
हा ‘ भाले ‘ ला
शुमशकुनच
[ला आहे, असा विश्वास वाटतो ‘ पुरुषंप्त्तमयेळाग ’ मालेला मडूं-गलप्नद् होवो, व ला ज्यांना लागेल त्यांनाहो होवेप्, अशी आला व होईल अशी खात्री
“प्रगट करण्यापलळीक'ड या सर्व ॰श्नष्ठ भाबँडाविषयीं अघिकउणें लिहिण्याचा ‘मांल’ ला अधिकारच नाहीं !
गडकरँ।:…( ले का… ‘मी. म. वा. जोशीव डां.के. वा. साठे. प्रकाशक ३! व रान`ड. ०/0 बुक सम इंग कं सांगली. ) एकाद्या ग्रेथकन्याँच्या सर्व ।लरत्नाणप्चें पा‘रा‘ठ्ळोत्ध्न करून व त्यांचा सवै बाजूंनीं ऊहापोह काक्का त्यावरून त्या ग्रंथकत्योचा दर्जा किती उच्च प्नतीचप् ठरते! वत्याच्या
कुतीकडे काण-
कोणत्या दृष्टीने पाहतां 'यण्याजोगें आह, हैं विशद करून सांगणाऱ्या पुस्तकांची मराठी वाड्मय'प्त जरूरी आहे. व हे! जरूरी कैं० गडकरी यांच्या नाढ्यनाड्मयापुरती तर! या पुस्तकाने बरीचशी नाहीशी होईल असे वाटतें. या पुस्तकांत वै, गडकरा यांच्या मूणे नाटकाचा व दुर्दैवाने अपूर्ण रप्प्हेलेल्यासुद्धां नाटकांना ‘अभ्द्माम करून. शक्य तितका समतोल दृप्’त्त ढब्हू न देतां, नाटकांचे व नाटक-
काराचै गुणदाष, स्पष्ट व ।‘नर्भिडपणांनें पण सहृदयंतसँ पुढें मांडले आहेत.
न.!हँप्तरळी:…दूं ॰लस्वक श्री. इ. स. गोखले. संग्राहक श्री. प्प्’दे. गं. केळकर प्नकाल्’क-अनंत सखाराम माखल पुणें ! प्रप्. लागूयांचीं प्रस्तावना वाचली म्हणजे श्रो म्!,खले यांचें ‘ कवंप् ’म्द्दणून ॰‘कतंळामहृत्व आहे,हें सांगण्याची ज्रुछ्ये राहत न'ष्हंप्
श्रो. गारवले या‘तीं विकार'जा विचाराचा आळा
घालून
स्फट्रेढार पण साध्या भाषेत आपले काव्य म्लग्द्देळे आहे. प्रो. लागू यांनी आपल्या प्रस्तावनेत जें लिहिले आहे कौ', " गर‘प्बीचाच संसार तरी त्यांत उत्तम टाफ्टषि आहे ”. हें या पुस्तकतिप्ल बन्याच कविता वाचतांना मनाला चांगळें पटते.
