२० भारतीय साम्राज्य. र॑न्तीः । न वर्तवे प्रसवः सर्गततः नद्योजोहवीत ॥ रम॑ध्वं मे वच॑से सोम्याय ऋतावरीरुप मुहूर्तमेवै: । मधुमच्छा बृहती मनीषावस्युरहवे कुशिकस्य सतुः ॥ (ऋ. अ. ३ अ. २ व १२ मं. ३ अ. ३ सू. ३३.) उत सिन्धु विवाल्यं वितस्थानामधि क्षमिं । परि॑िष्ठा इन्द्र मायया ॥ [ भाग किंयुर्विो (ऋ. अ. ३ अ. ६ व २१ मं. ४ अ. ३ सू ३०.) इममे गंगे यमुने सरस्वति शुतुंद्रि स्तोमं सचता परुष्ण्या । असिकून्या मरुद्धे वितस्तयाजकीये शृण॒ह्यासु॒षोमया ॥ ( ऋ. अ. ३ व ७. मं. १० अ. ६ सू. ७५.) यस्ये मे हिमव॑न्तो महित्वा यस्य समुद्रं रसया स॒हाद्दुः । यस्येमाः म॒दिशोयस्य॑ ब॒हूकस्मै॑ दे॒वाय॑ हविषा विधेम || ( ऋ. अ. ७ व ४ मं. १०. अ. १० सू. १२१. ) कोणतीही विशेष तऱ्हेची सामान्य वस्तु जरी दृष्टि- त्यांस ईशप्रतिबिं गोचर झाली, तरी देखील आपल्या ब भासमान होण्याची मनावर त्याविषय वस्तुगत्याच अ- कारणे. नेक संस्कार होतात. मग निसर्गतःच
