( ५१ ) गैरसोयी समाव्या लागतात, झिनी खस ली यादें लागनें, य३ वर्णन छ. श्याम एक यच कावा लागेल. ह्या गटे । भनषयमात्राच्या अनुभवांनय च ॥ हन. १ क मनछ । मनेच्या किंवा कुन ज्याला तिच। नियम बापणच झाला असे ५ नि या ठिकाणी ज्या धन रक्षण के से 5 तिच्या प्रेम रमादानेच राई पवन झॐ है, आपलं प षण आणि रक्षण क 0 | 07 लें झालें म्हेण जे पक्षपक्ष्यां गई । सबध सुननो, तसे माणसाने नाही. मुलाला न झ" सर । अ ग्ल्या भ ई लक असतो. त्याला जग अन झाले किंवा उन्हाच कवइमा जरी लागला ती मा श्रेचा जीव खाली वर होऊ लागन -याला दुखण भॐ नर मापण आजारा ने भन् न । जग एकीकडे ठेवून आणे अपह सर्व सुख :वे विसरून देहभान विसरून मग दिवम श्रम: ॥ मग ।। । जागण कण्यास ती थने नाही का होवे, पनकर, पण माझे न्हुपद मेश्व', पला द; म्दृणून ती नवस करीन मेसने, परमेश्वर नलप चला म्हणजे ते अत नान श्रग रिला मुळीच च धन नाहींन. पर् को छ । मन्द होन. पोटो जाईल तेवढे ति, च'के सगळे मला३. मुलाची इलहरु चाक कण्या तिला 'केळम निळञ य ना मा कन्याण करण्याकग्तिां न्यास लहान पणापासून सन्मार्ग लावण्याचे काळजा नाच करते. मुळीस आळा न ला।३. द्रव्या भावामुळे आपल्यास धड बस्न नसले तरी मुलामुनाचः स पुरन विण्यात ती सदा तत्पर अमले. अनेक कारणांनी मलावर बाप र गावला असन मुलांची सदण, त्याचा कैर किंवा त्याच्याकरिता यजमानाची पायधरण तीच करते. 지만 동 | मातापितर. { पापण्या ज्याप्रमाणे नेत्राचे रक्षण सदा सर्वकाल कानात, त्याप्रमाणे मुलांचे संरक्षण मातापित करीत असतात. पाऊम, पाणी, ऊन हान न्यादि कांचा मारा मपण सहन करून छत्र ज्य प्रमाणे अश्रितांचे संरक्षण का त्याप्रमणे मातापितरों में वे कटें कर्जवम, हालअपेष्टा, प्राण सोसून मुलांचे संरक्षण करतात. त्यस विद्यमान पाजतात. त्याचा भाग्योदय होण्याकीत जे जे म्हणून करावे लागते ते सर्व के करितात. म्हणूनच मायबापाच योग्यता शास्त्राने देवाहीपेक्षा जास्त मानली आहे. कार्यारंभ आधीं 'मा
