कोणी एकजण स्य नि जा ऊन पोचेल. छ नतील. इकडे तिकडे फिरतात तशी ती त्या जहाजांत बसून आफिसाच्या भिंतींत लावलेल्या आरशामध्ये भास्कर वर- हवमव्य पाहिजे तिकडे फिरतील. सजवायास जाईल. व दुसऱ्या दिवशी पाहांटेस तेथून मानितात तसे त्या दिवसांत आगगाडीला तुच्छ कांहीं होत आहे ते सर्व पाहतील. तसेंच पारीस व लागली झणजे हली घरांची पुढची दारे जी काय महत्वाच्या गोष्टी घडत आहेत त्याही त्यांस दिस- ही आहेत ती वर धाब्यामध्ये करावी लागतील, तील. त्याचप्रमाणे आफ्रिकेंतला जो मध्यप्रदेश त्यां- णि बसण्याउठण्याच्या खोल्या किंवा ओसऱ्या वरच्या तील त्यांडली नामें शहरांत प्रेसिडेंटासाठी लोक तल्यांवर होतील. समुद्राच्या पोटांतून जहाजे जातील आपापली मते कशी देत आहेत ते बसल्या ठिकाणी शिल त्या वेळेस वर्तमानपत्रांत खाली लिहिल्याप्रमाणे लोकांस दिसेल. एखाद्या दिवशी जर फार उष्णता हिराती प्रसिद्ध होतील. हिंदीमहासागराच्या खालून सफर करणारी कंपनी. थंड हवा घ्यावी, तर उत्तरध्रुवाकडील बर्फाच्या कंपनी- उष्णतेचादिवस घालविण्याचा एक मनोरंजक उपाय. १. आमचं वरुण नामक जहाज एका दिवसांत घरात खुशाल गार हवा खावी. तरकडील लाब्रिडॉ देशास जाईल, व त्याच दिवशी ११. तेथे मोठा चमत्कार दृष्टीस पडेल. सदह जहाज पाण्याच्या खाली एक आणखी दसयाही एखाद्या वर्तमानपत्रांत जाहिराती काढील की, फोटोग्राफाच्या यंत्राने शाळेतील सर्व ण्याकरतां रोज सकाळी निघतील, व दुसऱ्या वाल्याच्याएथे जातील, आणि दोन सेकंदांत आपले सर्व सन १८९2] बालबोधमेवा. १४६ इ० स०२००० ह्या शतकांत १. तीं बेटे समुद्राच्या तळाखालीं अमूक कोसपर्यंत आहेत. सांप्रतकाली जी जी यंत्रे बनविण्याचा प्रयत्न चालू काय काय घडण्याचा संभव आहे. आहे ती जर पूर्णपणे साधली तर आणखी शंभर सव्वा- शे वर्षांनी या जगांत राहणे मोठे अद्भुत वाटू लागेल. चालू शतकांत ज्याप्रमाणे कित्येक चमत्कारिक गो- भास्कराचा बाप एखाद्या दिवशी त्याला असे ह्मणेल टींचे शोध लागत चालले आहेत त्याप्रमाणे पुढच्याही एवढ्या सकाळी वर अंतराळांत शर्यतीला जाणे शतकांत ते शोध व कल्पना वाढत गेल्यास नवीं नवीं व मला अगदीं पसंत नाही. कारण तेथे आज मोठी अतिशय चमत्कारिक अशी यंत्रे, कला वगैरे पाहण्यांत गर्दी होणार आहे. जर गेलास तर आपले पंख तरी येतील असे वाटते. कदाचित् दरएक मनुष्याजवळ अगदी गच बांधून जा. ह्मणजे कदाचित् खाली पड- हवेत चालणारे एकेक जहाज राहील, आणि हली लास तर आपटणार नाहीस." इतके सांगून तो आप- जी मनुष्ये पायाने चालणा-या गाडीवर बसून त्वरेने ल्या आफिसास पल्याप्रमाणे उडतच जाईल, आणि त्या आज सकाळी जर ती काय काय करीत आहे ते त्याला हुबेहूब दिसेल. मुंबईहून निघाला तर तो दुपारी कल त्याच दिवशी संध्याकाळी ते बापलेक आपल्या घरांत तशाच प्रकारचा एक आरसा हातीं धरून, त्यावर ज्या धून सान फ्रान्सिस्को शहरास न्याहारीच्या वेळेस ठिकाणी लंडन शहराचे नांव कोरलेले असेल तेथ- अर्थात् आतां जसे लोक बेलगाडीला पर्यंत एक चक्र फिरवितील, आणि त्या वेळेस तेथें जें ही हवेतील जहाजे चहूंकडे उपयोगांत रोम एथे आणि जगांतील कोणत्याही भागांत काय बत ता होऊ लागली, आणि कोणांस वाटेल की आज थोडी कडे एक नळी लावून तींतून श्वासोच्छ्रासाने आपल्या अशा ह्या सर्व गोष्टी जर खरोखर होऊ लागल्या तर इ० स० २००० यांतील मुले १८९२ तील मुलांस फार परत येईल. हांसतील. त्यांना असे वाटेल की त्या मुलांचा वेळ तरी कसा जात असेल, आणि तो वेळ त्यांस किती मंद- रीतीचा व त्रासदायक वाटत असेल ! त्या दोन हजा. राव्या शतकांत कोणी कदाचित् अशीही युक्ति शोधून त्या अशा-लंडन शहरास हवेतून किंवा धड्यांचा ठसा मुलांच्या मनावर उमठावा. तसे झाले ह्मणजे अर्थातच मुलांस अभ्यासाचे श्रम करावे न हवेतील जहाजे मुंबईहून लंडनास जा- लागतां, ती नित्य सकाळी उठून अगोदर फोटोग्राफ- दिवशी सकाळी तेथे पोचतील. धडे मनावर ठसवून घेतील. ही गोष्ट खरोखर घडेल समुद्राच्या पोटांतून जाणारी जहाजे ही अमूक की नाही हे सांगवत नाहीं, तथापि जर तसे झाले आयुष्य क्रमणे किती सुखावह व अल्पश्रमाचे होईल! काही वेळ थांबतील. तुम मा य खा आ मा 3 ध्याकाळी मैलपर्यंत जाईल. (ढळतील ण्यांतून जाणे. आमची तर किती वेळेस निघतील, व अमूक अमूक नामांकित त्या दिवसामध्ये बेटांवर
