१२८ ते समयीं ।। १३ ।। ऐसा अलौकिक अनुभव | बालकाचा वाढवी भाव | श्रीबावांना ही ते देव । तेव्हांपासून वाटत ॥ १४ ॥ यथाकाळी लग्न जाहलें | तरुण बाबा आनंदले । इंचगिरीस सकुटुंब राहिले । करणिकवृत्ति करूनिया ।। १५ ।। निवरगीमहाराज इंचगेरींत । एकदा कुलकर्ण्याच्या घरीं उतरत | सारी रात्र साधना बसत | आश्चर्य बाबांना वाटले ॥ १६ ॥ त्यांनी त्रिवार विचारणा केली । खोकल्याने बसण्याची वेळ आली । 'इन्नायित्तप्पा' म्हणोनि | सकाळी हुल्याळाप्रति ते गेले ॥ १७॥ कांहीं काळ ऐसा लोटला । आकस्मिक आला यमाचा घाला । कन्या कांता स्वसदनाला । करालकालें खेचल्या ||१८|| पडतां आकाशींचो कु-हाड | उडाली अंतरी गडवड । मति जाहली दिड् मढ | क्रांति प्रचंड प्रपंची ॥ १९ ॥ उपजले वैराग्य प्रबळ | गेले गाणगापुर तात्काळ । उपोषण करूनिया सकळ गुरुवरित त्यांनी वाचिलें ॥ २ ॥ तेव्हां तया दृष्टांत झाला | श्रीदत्तांनीं सद्गुरु दाविला । त्याप्रति ·
