कोण काही खोडी । मोहूं आतां फाडो बाडी ॥ १ ॥ दुरुनी देखतां चि कळे । निवती देखण्याचे डोळे ।। ३ । निळा अणे ख-या वित्ता । बोल कोण ठेवी आतां ॥ ४ ॥ | ॥ १५६३ ॥ वजनी ही नव्हे उणें । तुकुनी पहातां सुजाणें ॥ १ ॥ झिजे- लें ना कुहिजलें । निस नवें चि चांगलें ॥ २ ।। नलगे घालाची निशाण । वारंवार क्षणक्षण ।। ३ । निळा ह्मणे कोठे तरी । नेत देश देशांतरीं ॥ ४ ॥ | ११६४ ।। घडू जात अळंकार । होती अवये चि शृंगार ॥ १ ।। नलगे उजळा ही दे । शोभती अंच्या बरवेपणें ॥ २ ॥ आंतु बाहेरी सारिखें । न ये हीनपणा वीकें ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे मुधा मल । हात लागला सुदाळ ॥ ४ ॥ ॥ ११६६ ॥ तिहीं लोकां जें दुर्लभ । होते निक्षेप स्वयंभ ॥ १ ॥ वेदराय सनकादिक । पोटानियां एकाएकीं ॥ २ ॥ ते चि मुळचे भांड- वल । नांव पावलें विट्ठले ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे इटेवरी । ठविले पुंडलिके ते द्वारीं ।। ४ ।। ।। ११६६ ॥ निय निरामय सागरी । मथन करुनी विचार मुरीं ॥१॥ कादिला नवनिताचा गोळा । तो हा ईटेवरी सांवळा ।। २ ॥ जया नया लागे गोड । हरी क्षुधा अवघी चाड ।। ३ ।। निळा ह्मणे दैत्रे हातीं । लागला जिहीं गाइला गीत ।। ४ ।। ॥ ११६७ ॥ वेद शोधितां शिणले । मग ते मौन चि राहिले ॥ १ ॥ देखोनि निजात्मा निर्मळा । नेणती गोरा की सांवळा ।। २ ।। हा हस्य दीर्घ न ये माना । वाळ वृद्ध किंवा तरुण ।। ३ ।। निळा ह्मणे तो हा येथें । आला भेट पुंडलीकातें ॥ ४ ॥ ॥ ११६८ ॥ उभा ठेला इटेवरी । प्रभा दाढली अंबरीं ॥ १ ॥ विठों कैवल्याचा गाभा । व्यापुनियां ठेला नभी ॥ २ ॥ नेणती कुसरी । ब्रम्हा- दिक ज्याची थोरी ॥ ३ ॥ निळा म्हणे भाक्तिसुखा । भुलानियां आला देखा ॥ ४ ॥ ॥ ११६९ ॥ चिमणे ठाण कटीं कर । मूर्ति सांवळी सकुमार ॥ १ ॥ होय डोलियां पारणे । पहातां दिमे राजसवाणें ॥ २॥ जोनि ले 32
