या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले आहे
थिजणारी पाने आणि अपंग स्वप्ने
तुझ्या घनगर्द
सावळ्या पाठीचे रसरशीत
ताजे पान
अथांग उन्हाळे हिवाळे झोलून
आतल्या आत
थिजत चाललेय.
माझे उत्फुल्ल गुबरे गाल
त्यावर टेकीत
हजारो चांदण्या रेखण्याचा
माझा छंद मात्र
अजूनहीं थकलेला नाही.
....
पण
या आताच्या उत्तररात्री, मलाही उमगलेय
उल्कापाताचे सत्य,
आणि
पुनर्जन्माच्या साखळीचे अपंग स्वप्न
जे हरेकाच्या मनात उगवतेच
हरळीगत !
....
शेवटी एकाच कॅसेटच्या दोन बाजू
आतल्या आत थिजणारी पाने
आणि
पुनर्जन्माची अपंग स्वप्ने...
कविता गजाआडच्या /६५
