पान:करुणादेवी.djvu/52

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले आहे

 “ असे नाही ह्याचा अर्थ. ह्याचा अर्थ असा; की जे क्षुद्र आहे तेही सुंदर होईल. जे घाणेरडे आहे तेही मंगल होईल. सौंदर्याचे ब मांगल्याचे कोंब अणुरेणूत आहेत. प्रत्येक परमाणू परमसौंदर्याने नटलेला आहे. त्या परमेश्वराची कला कणाकणांत खच्चून भरलेली आहे. केव्हा ना केव्हा ती प्रकट होतेच होते.”

 “ केव्हा होते प्रकट? ”

 “ प्रभूची करुणा होते तेव्हा !”

 “ शिरीष, प्रभूची करुणा तुझ्याकडे का नाही येत ? तुला का नाही आनंदवीत ? तुझ्या रोमरोमांतून प्रसन्नता का नाही फुलवीत ? तुझ्या जीवनातील प्रभूची कला कधी फुलेल ? तू आनंदी कधी होशील ?”

 “ लवकरच होईन. लवकरच प्रभूच्या करुणेचा अमृतस्पर्श होईल व माझे जीवन शतरंगांनी खुलेल.”

 “शिरीष, चला जाऊ. आकाशातील कला मावळू लागली. धर माझा हात. चल !” हेमा म्हणाली.

 दोघे मुकी मुकी घरी गेली.



५६ * करुणा देवी