Jump to content

पान:करुणादेवी.djvu/4

विकिस्रोत कडून
हे पान प्रमाणित केलेले आहे.

शेवटी अपूर्ण आहोत, परंतु जितके निर्दोष होता येईल तितके होण्यासाठी प्रयत्न करावयाचे. ”

 इतक्यात एका बगळ्याने झडप घालून एक मासा पकडला. यशोधराचे लक्ष तिकडे गेले.

 “ पाहिलात ना तो प्रकार ?” तो म्हणाला.

 “होय महाराज, ” आदित्यनारायण म्हणाले. “ माझे अधिकारी असे नसोत. दिसायला गीरेगोमटे ; वरून गोड गोड बोलणारे; परंतु मनात घाणेरडे. खरे नाणे पाहिजे. अस्सल हवे. नक्कल नको. खरे ना ?”

 “ होय महाराज !” सोमेश्वराच्या मंदिरात घंटा वाजत होत्या. सायंकाळ जवळ आली. नाव माघारी वळली. यशोधर उतरला. शेकडो लोकांचे जयजयकार ऐकत व प्रणाम घेत तो राजवाड्यात गेला. असा राजा असावा असे म्हणत लोक घरी गेले.

८ करुणा देवी