मोत्त्यचिबहुरम्य हारसुफठेंनानापरीचींवरीं,
त्यलिंपाठविळेंगृहींक्यरिंव्याआणत्म्यप्सुंद्री- ११
गेळेवैउनद्ळिक्षणेसक्सनेंवैसें अक्कग्रर्ड्’ रे;
प्रामाद्देरतयाबघोनरमठेखेळेनृपध्च्यागृहीं;<?br>
रतेंमौक्तिकदिव्यहारक्सनेंरप्यापुढेंठेंबुनीं,?
कन्यागागितळीनिरोपअपुल्याराजोक्तिचादेबुनी. १२
सत्कारेंबहुहृष्ट्टेळें सुनगरळी राहोन जासूटु ते,
सौंजन्ये’ मृदु भापणें नरपती रयां तौषनी रवागतें;
द्येलामेटद्दिळींपरीनक्रुमरीद्वेरांसवेंघाडिळीं,
त्रपौचींबहुइष्टसोयरिंकतौऎशीं क्षणींतोडिळी. १३
आहे तें परतौन सेवक बरो, उद्विम रायाप्रतळी
वूत्तातेंकथुनीट्युद्दाकळवितळीभावीमुनेची स्थिती:-
“कन्यातातह्मणे-‘मुळींचनचळेबळालेपुढें आमुचें;
केलाबाळपणींकरार,परिनासंबंथतीतें ल्वे; १४
क्यातींनक्तींझ्याद्दिक्का’क्यार्क्सदीक्के,
मानीनप्गणिनाकुणाहि,बत्सत्यावोघप्सनाकानदे’॰”
वूत्तायाविपरीतऐकुनिसभाकुंठळीतइगळीसर्वे,
आत्रेनेंभरल्यामनींमृपतिच्याउद्विप्नताउङवै- १५
राजास्वैट्क्ररीं,विचारनसुचे,पुत्रापरीनोत्ररीं<br.
आणावीक्कां,कपीं,कशिंमिळेंद्दीकाळजींअंतरीं;
असींदेउ'नियांट्यामगतोनाकाळिरतौकन्यका,<?br>
बाळाऎकत्तनाद्दि'तातवचनाल्लाजाअसाघग्यका? १६
