स्वतःच नवीन पक्ष स्थापन करणार असे बोलले जाते.
एन. टी. रामारावप्रमाणे राजकुमारच्या सिनेमांच्या कथा आणि त्याच्या भूमिका यांना सामाजिक, राजकीय संदर्भ असतात. निपाणीच्या शेतकरी आंदोलनावर आधारलेल्या एका चित्रपटात त्याने नायकाची भूमिका केली. तो चित्रपट खूप गाजला; त्याला राज्य शासनाचे पारितोषिकही मिळाले. वीरप्पनच्या कथेवर आधारित त्याचा एक अत्यंत गाजलेला चित्रपट आहे. त्यात राजकुमारने चंदनतस्कराचा बीमोड करणाऱ्या पोलिस अधिकाऱ्याची भूमिका साकारली आहे. कथेच्या शेवटी चंदनतस्कर आणि पोलिस इन्स्पेक्टर राजकुमार हे एकाच आईच्या पोटी जन्मलेले सख्खे भाऊ असल्याचे त्यांची आई सांगते. प्रत्यक्षात घडत असलेले नाट्य या चित्रकथेला अगदी समांतर आहे. राजकुमार यांचे निवासस्थान या जंगलाच्या सरहद्दीवर आहे. एरव्ही ही गोष्ट वीरप्पन आणि राजकुमार या दोघांनाही मोठी सोयीची ठरत असली पाहिजे. सध्याच्या परिस्थितीत राज्य शासनाची तलवार डोक्यावर सतत टांगती राहण्यापेक्षा राज्य शासन आपल्या म्हणण्याबाहेर नसावे अशी इच्छा वीरप्पनचीही असणार. हे साधावे कसे? या देशात मुख्यमंत्र्यांना पळवून नेऊन ओलीस ठेवणे दुरापास्त आहे. त्यांना ओलीस ठेवले तरी त्यातून राजकीय सत्ता हाताशी येणे शक्य नाही. म्हणजे, सगळे डाव फिजीतील जॉर्ज स्पाईटचेच, फक्त डावपेच वेगळे.
फारूख अब्दुल्लासाहेबांनी स्वायत्ततेची घोषणा केली; त्याला तुरंत प्रतिसाद मिळाला तो आसामबरोबर तामिळनाडू व पंजाब या राज्यांतून. करुणानिधींच्या पक्षाच्या अलीकडच्या अधिवेशनात स्वतंत्र तामिळनाडूची भाषा बोलली गेली; तामीळ वाघ नेता प्रभाकरन याचा उदो उदो झाला. तामीळ वाघांबद्दल अनेक तामीळ नागरिकांच्या मनात प्रचंड अभिमान आणि आपुलकी आहे. राजकुमारांच्या या अपहरणाचे नाटक या सर्व घडामोडी लक्षात ठेवून पाहिले पाहिजे.
वीरप्पनने केलेल्या मागण्या मोठ्या बोलक्या आहेत.५० कोटींची खंडणी आणि गुन्हेगारी खटल्यातून सरसकट माफी या मागण्या त्याने मांडाव्यात यात काही आश्चर्य नाही; पण शेतीमालाला भाव, शेतमजुरांची मजुरी, तामीळ भाषेचे स्थान आणि कर्नाटकातील तामीळ जनतेला मिळणारी वागणूक यासंबंधीच्या मागण्या पाहता हा सारा उघडउघड राजकीय खेळ असावा असे दिसते. तामीळ वाघ, वीरप्पन आणि राजकुमार या त्रिकुटाचे हेतू अजून स्पष्ट नाहीत; पण, त्यांनी रचलेले हे नाटक फिजीतील भारतीय-आदिवासी खेळीपेक्षा फारसे वेगळे नाही.
दि. ९/८/२०००
■ ■
