________________
॥ ३८ ॥ त्याचा काय र सुरंग । तांबुल जैसे बोलाह्मणती शमिकेसी। किंवा । तुझी ही वचनें । तुज ऐसे ॥४१॥ विला हे बोलसी वचनें। त्यास निववावया येय । तेही अधर अति कोमळ । परिमळ बोलतां ॥ जातिफळे जातीपत्र ।। (१३२) मुक्तेश्वरकृत नी ।। ३० ।। ते असोत गुरुत्वे हीन । ते असोत शिष्यधर्माविहीन । नेणोत शास्त्रव्याख्यान । सांगीक * * ।। ३१ ।। ये रितीचे श्रेष्ठ निश्चित । ते अक्षयी कीर्तिवंत । जे आत्मविचारों जागृत । ते निद्राभूत प्रपंची ॥ ३२ ॥ अत्मानंदामृत साळ । सेवोनि ज्याचे चित्त निश्चळ । आत्मचर्चा तांबळ । निष्टा रंगे मुखपदी 11३३ ।। उदारपणे मेघनाथ । स्थळास्थळ न विचारीत । तैसा रंभेप्रति पर. मा समदर्शनी शुक वदे ।। ३४ ।। तितुके अयुक्त माननि येरी । विवाद मडला प्रत्युत्तरी । जैशी परिौजकावरी | राजदासी संघटे ।। ३५ ॥ वेदांतीयाशी पाषांडी तर्क । भागवताशी तंडे कोके । परम पंडिताशी मूर्ख । तेंवि रंभा माजी ।। ३६ ।। ऐसनी अविचारे सुरवधू । शुकाशी करी वितंडवाद । तो पहले श्लोकी विशदू । अर्थ परिसा आर्त हो ।। ३७ ।। रंभा म्हणे महामुनी। मासया शिणवा वाणी | वळोनी शब्दाच्या श्रेणी । निरंजनी रचितसां । त्याचा काय उपयोग सांग । वृथा सांवरीची दोंग । की मारवाडींचे बिल जैसे बोलाचे ।। ३९ ।। किंवा विजयादशमीचे दिवशीं । सुवर्ण मिकेसी । किवा मंगळ भौमासी । शब्दारोप 4 जैसा ॥ १०॥ तैशी बचनें । रजतशक्तिकचा भूषणे । जे साचार मानिती मने । ते शाहाणे ४१ ।। जाळिला कामहुर्तीशन । त्या वैराग्यरश्मीच्या उणे । निवसी वचने । जवि अमर विषपाने ॥ ४२ ॥ तपोक्लेशी झाले तप्त । या येय । संभोगछाया आणि अमत | कामिनीच्या अधरींचें ।। ४शा अति कोमळ । सुरंग जैसें बिंबर्फळ । दंतपंक्ती देती झळाळ | फांक तां ।। ४४ ।। वळा लवंगा दिव्य कर्पर । मक्तचूर्ण केतकी खदिर । दीपत्र । पूगीफळं सोलीव ।। ४५ ॥ नागलेतिकापर्णोत्तमें । जैशा हेमै । ऐसी त्रयोदशगुणी कामें | तांबल मुखी सर्वदां ।। ४६ ।। रिमळे। वदन जाहले रक्तोत्पळे । तेथे आपले मुख अळिकुळे । होऊन री ।। ४७|| कस्तूरीतिलकांकित निटिळीं। मस्तक मेळवोनि भाळी । चकमंडुळी । भागकाळी संभ्रमें ।। ४८॥ मम अधरामताची वाटी । चोठी । जानघ दाटोदाटी। अमृतासाठी जो नये ॥ ४५ ॥ चुनि दशने । सोडितां मरण न मने मनें । तो अरण्यशवासारिखा नेणे ह्मणोनिया ॥ ५० ॥ आत्मानुसंधानाच्या शूळी | ज्याति न्यासो. ९२ कोक-कामशास्त्रज्ञ (कामुक). ९३ दांग-रान. ११ ति-शिंपी. ९६. हुताशन विस्तव. ९७ रश्मी-किरण. ९८ बिब मोत्यांचा चुना. १०० खदिर कात. १ पूगीफळ सुपारी. २ मांचे पान. ३ निटिल कपाळ, तगटें घडिली हेमें। तणे सुगंधे परिमळे। चंबन जोन करी ॥ हस्त ठेवोनि कुचकमंडल बळे लावितसे वोठी। बोनि अधर धरोनिन जाणे । हे सुख नेणे ११ परिवाजक-संन्यार रजत रु. १५ शुक्ति ९ मुक्तच मोर विडयाचे पान
