शिवरायांचा पाळणा
<poem > गुणी बाळ असा जागसि का रे वांया | नीज रे नीज शिवराया अपरात्री प्रहर लोटला बाई | तरि डोळा लागत नाही ||
हा चालतसे चाळा एकच असला | तिळ उसंत नाही जिवाला || निजयावयाचा हरला सर्व उपाय | जागाच तरी शिवराय ||
चालेल जागता चटका हा असाच घटका घटका कुरवाळा किंवा हटका
का कष्टविसी तुझी सांवळी काया | नीज रे नीज शिवराया ||१ || ही शांत निजे बारा मावळ थेट | शिवनेरी जुन्नर पेठ || त्या निजल्या ना तशाच घाटाखाली | कोकणच्या चवदा ताली || ये भिववाया बागुल तो बघ बाळा | किति बाई काळा काळा ||
इकडे हे सिद्दीजवान तो तिकडे अफझुलखान पलिकडे मुलूख मैदान
हे आले रे तुला बाळ धराया | नीज रे नीज शिवराया || २ || <poem >
![]() |
हे साहित्य भारतात तयार झालेले असून ते आता प्रताधिकार मुक्त झाले आहे. भारतीय प्रताधिकार कायदा १९५७ नुसार भारतीय साहित्यिकाच्या मृत्युनंतर ६० वर्षांनी त्याचे साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. त्यानुसार १ जानेवारी १९५६ पूर्वीचे अशा लेखकांचे सर्व साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. | ![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4a/Question_Copyright_2.png/50px-Question_Copyright_2.png)