व्यंकटशेस्तोत्रम्
श्री गणेशाय नमः ॥
श्री व्यंकटेशाय नमः ॥
ॐ नमोजी हेरंबा सकळादि तूं प्रारंभा ॥
आठवूनि तुझी स्वरुपशोभा वंदन भाव करीतसी ॥१॥
नमन माझे हंसवाहिनी वाग्वरद विलासिनी ॥
ग्रंथ वदावया निरुपणी भावार्थखाणी जयामाजी ॥२॥
नमन माझे गुरुवर्या प्रकाशरुपा तूं स्वामिया ॥
स्फूर्ति द्यावी ग्रंथ वेदावया जेणे श्रोतेया सुख वाटे ॥३॥
नमन माझे संत सज्जनां आणि योगिया मुनिजनां ॥
सकळ श्रोतेयां सज्जनां नमन माझे साष्टांगी ॥४॥
ग्रंथ ऐका प्रार्थनाशतका महादोषासी दाहका ॥
तोषूनियां वैंकुठनायका मनोरथ पूर्ण करील ॥५॥
जयजयाजी व्यंकटरमणा दयासागरा परिपूर्णा ॥
पंरज्योती प्रकाशगहना श्रवण की जे ॥६॥
जननीपरी त्वा पाळिले पितयापरी त्वा सांभाळिले ॥
सकळ संकटापासूनि रक्षिले पूर्ण दिधले प्रेमसुखा ॥७॥
हे अलैलिक जरी मानवी तरी जग हे सृजिलें आघवी ॥
जनकजननी स्वभावी सहज आले अंगासी ॥८॥
दीनानाथा प्रेमासाठी भक्त रक्षिले संकटी ॥
प्रेम दिधले अपूर्व गोष्टी भजनासाठी भक्तांच्या ॥९॥
आता परिसावी विज्ञापना कृपाळुवा लक्ष्मीरमणा ॥
मज घालोनि गर्भाधाना अलैलिक रचना दाखिवली ॥१०॥
तुज न जाणतां झालो कष्टी आता दृढ तुझे पायी घातलीं मिठी ॥
कृपांळुवा जगजेठी अपराध पोटी घालीं माझे ॥११॥
|
हे साहित्य भारतात तयार झालेले असून ते आता प्रताधिकार मुक्त झाले आहे. भारतीय प्रताधिकार कायदा १९५७ नुसार भारतीय साहित्यिकाच्या मृत्युनंतर ६० वर्षांनी त्याचे साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. त्यानुसार १ जानेवारी १९५६ पूर्वीचे अशा लेखकांचे सर्व साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. | 
|
