विष्णूच्या आरत्या
आरती १
आरती आरती करूं गोपाळा ।
मीतूंपण सांडोनी वेळोवेळां ॥ ध्रु० ॥
आवडीं गंगाजळें देवा न्हाणिलें ।
भक्तींचे भूषण प्रेमसुगंध अर्पिलें ॥
अहं हा धूप जाळूं श्रीहरीपुढें ।
जंव जंव धूप जळे तंव तंव देवा आवडे ॥ आरती० ॥ १ ॥
रमावल्लभदासें अहंधूप जाळिला ।
एका आरतीचा मा प्रारंभ केला ॥
सोहं हा दीप ओंवाळूं गोविंदा ।
समाधी लागली पाहतां मुखारविंदा ॥ आरती० ॥ २ ॥
हरिखें हरीख होतो मुख पाहतां ।
प्रगटल्या ह्या नारी सर्वहि अवस्था ॥
सद्भावालागीं बहु हा देव भूकेला ।
रमावल्लभदासें अहं नैवेद्य अर्पिला ॥ आरती० ॥ ३ ॥
फल तांबूल दक्षिणा अर्पिली ।
तया उपरी नीरांजनें मांडिलीं ॥
पंचप्राण पंचज्योति आरति उजळली ।
विश्व हें लोपलें तया प्रकाशातळीं ॥ आरती० ॥ ४ ॥
आरतीप्रकाशें चंद्रसूर्य लोपले ।
सुरवर नभीं तेथें तटस्थ ठेले ॥
देवभक्तपण न दिसे कांहीं ।
ऐशापरी दास रमावल्लभा पायीं ॥ आरती० ॥ ५ ॥
आरती २
जय देव जय देव जय लक्ष्मीकांता ।
मंगल आरति करितों भावें सुजनहिता ॥ ध्रु० ॥
नारायण खगवाहन चतुराननताता ।
स्मरअरितापविमोचन पयनिधिजामाता ॥
वैकुंठाधिपते तव महिमा मुखिं गातां ।
सहस्त्र मुखांचा तोही थकला अनंता ॥ १ ॥
सदैव लालन पालन विश्वाचें करिसी ।
दासांस्तव तूं नाना अवतार धरिसी ॥
दुष्टां मर्दुनि दुःखा भक्तांच्या हरिसी ।
निशिदिनीं षण्मुखतातातें हृदयीं स्मरसी ॥ जय० ॥ २ ॥
चपला सहस्त्र जयाच्या जडल्या वसनासीं ।
कोटिशशि क्षयविरहित शोभति वदनासी ॥
कौस्तुभमुगुटविराजित मूर्ती अविनाशी ।
ज्यातें हृदयीं ध्यातां भवभय अघ नाशी ॥ जय० ॥ ३ ॥
तारीं वारीं संकट मारी षड्रिपुला ।
स्मरती त्यांतें देइं संपत्ती विपुला ॥
तापत्रय जाळितसे निशिदिनिं मम वपुला ।
दास म्हणे वोसंगा घे बालक आपुला ॥ जय० ॥ ४ ॥
आरती ३
लक्ष्मीरमणा भवभयहरणा चित्सुखसदना हत्कमला ।
बहु प्रेमानें पंचारति ही करित असो बा तुज विमला ॥ ध्रु० ॥
दृढ भक्ती पाहुनियां दिधलें ध्रुवपद जैसें ध्रुवबाला ।
अर्जुनरथिं सारथ्य हि करुनि अवगाहीलें अश्वांला ॥
ऐकुनि ऐशा तव औदार्या आठवितो तव पदकमला ।
दृढ भक्तीनें रुक्मिणिसुत हा, देईं दर्शना तव विमला ॥ १ ॥
