रामाची आरती
<poem>
स्वस्वरूपोन्मुखबुद्धि वैदेही नेली ।
देहात्मकाभिमाने दशग्रीवे हरिली ।
शब्दरूप मारुतीने सच्छुद्धि आणिली ।
तव चरणांबुजी येऊन वार्ता श्रृत केली ।
जय देव जय देव निजबोधा रामा ।। १ ।।
जय देव जय देव निजबोधा रामा । परमार्थे आरती, सद्भावे आरती, परिपूर्णकामा ।। धृ० ।।
उत्कट साधुनी शिळा सेतू बांधोनी । लिंगदेह लंकापुरी विध्वंसूनी । कामक्रोधादिक राक्षस मर्दूनी । देह अहंभाव रावण निवटोनी ।। २ ।।
प्रथम सीताशोधा हनुमंत गेला । लंका दहन करुनी अखया मारिला । मारिला जंबुमाळी भुवनी त्राहाटिला । आनंदाची गुढी घेऊनिया आला ।। ३ ।।
निजबळे निजशक्ति सोडविली सीता । म्हणुनी येणे झाले अयोध्ये रघुनाथा । आनंदे ओसंडे वैराग्य भरता । आरती घेऊनी आली कौसल्यामाता ।। ४ ।।
अनाहतध्वनि गर्जती अपार । अठरा पद्मे वानर करिती भुभुःकार । अयोध्येसी आले दशरथकुमार । नगरीं होत आहे आनंद थोर ।। ५ ।।
सहजसिंहासनी राजा रघुवीर । सोऽहंभावे तया पूजा उपचार । सहजांची आरती वाद्यांचा गजर । माधवदास स्वामी आठव ना विसर ।। ६ ।।
आरती रामाची
नाना देही देव एक विराजे।
नाना नाटकलीला सुंदर रूप साजे।
नाना तीर्थी क्षेत्री अभिनव गति माजे।
अगाध महिमा पिंडब्रह्मांडी गाजे॥१
जयदेव जयदेव आत्मया रामा ।
निगमागम शोधीता न कळे गुणसीमा॥ध्रु.
बहुरूपी बहुगुणी बहुता काळाचा।
हरि-हर-ब्रह्मादिक देव सकळांचा।
युगानुयुगी आत्माराम आमुचा।
दास म्हणे महिमा न बोलवे वाचा॥२जय.
<poem>
|
हे साहित्य भारतात तयार झालेले असून ते आता प्रताधिकार मुक्त झाले आहे. भारतीय प्रताधिकार कायदा १९५७ नुसार भारतीय साहित्यिकाच्या मृत्युनंतर ६० वर्षांनी त्याचे साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. त्यानुसार १ जानेवारी १९५६ पूर्वीचे अशा लेखकांचे सर्व साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. | 
|
