रामाची आरती

<poem>

स्वस्वरूपोन्मुखबुद्धि वैदेही नेली । देहात्मकाभिमाने दशग्रीवे हरिली । शब्दरूप मारुतीने सच्छुद्धि आणिली । तव चरणांबुजी येऊन वार्ता श्रृत केली । जय देव जय देव निजबोधा रामा ।। १ ।।

जय देव जय देव निजबोधा रामा । परमार्थे आरती, सद्भावे आरती, परिपूर्णकामा ।। धृ० ।।

उत्कट साधुनी शिळा सेतू बांधोनी । लिंगदेह लंकापुरी विध्वंसूनी । कामक्रोधादिक राक्षस मर्दूनी । देह अहंभाव रावण निवटोनी ।। २ ।।

प्रथम सीताशोधा हनुमंत गेला । लंका दहन करुनी अखया मारिला । मारिला जंबुमाळी भुवनी त्राहाटिला । आनंदाची गुढी घेऊनिया आला ।। ३ ।।

निजबळे निजशक्ति सोडविली सीता । म्हणुनी येणे झाले अयोध्ये रघुनाथा । आनंदे ओसंडे वैराग्य भरता । आरती घेऊनी आली कौसल्यामाता ।। ४ ।।

अनाहतध्वनि गर्जती अपार । अठरा पद्मे वानर करिती भुभुःकार । अयोध्येसी आले दशरथकुमार । नगरीं होत आहे आनंद थोर ।। ५ ।।

सहजसिंहासनी राजा रघुवीर । सोऽहंभावे तया पूजा उपचार । सहजांची आरती वाद्यांचा गजर । माधवदास स्वामी आठव ना विसर ।। ६ ।।

<poem>

हे साहित्य भारतात तयार झालेले असून ते आता प्रताधिकार मुक्त झाले आहे. भारतीय प्रताधिकार कायदा १९५७ नुसार भारतीय साहित्यिकाच्या मृत्युनंतर ६० वर्षांनी त्याचे साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. त्यानुसार १ जानेवारी १९५६ पूर्वीचे अशा लेखकांचे सर्व साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते.