रामस्तव

श्रीरामा! नीरदश्यामा! सुखधामा! रघूत्तमा!
त्वत्पादनखचंद्राची ज्योत्स्रा माज्या हरू तमा||१||

यास्तव स्मरतों नित्य स्वामी! तुज दयाकरा!
तापापासूनि हा दीन मुक्त होय असें करा ||२||

सेवा करावया लावा देवा! हा योग्य चाकर
या तप्ताच्या शिरीं आतपत्र हो तुमचा कर ||३||

शरणागतसंत्राणीं रामा! तूं बहु सादर
ऐसें असोनियां, दीन पावतो हा कसा दर? ||४||

मायानदींत श्रीरामा! तुजे चरण सांगडी
बहु आवडले हेचि साधूंच्या मानसां गडी ||५||

मीनाचें जीवन जळ, दीनाचें तूंचि केवळ
मी नाथा! तापलों. यत्नहीनाचें मुख्य तूं बळ||६||

आलों शरण्या! तुजला शरणागत पातकी
न होसि तूं दीनबंधो! शरणागतघातकी ||७||

विश्वास विश्वास तुझा कीं तूं दीनासि रक्षिसी
कशाही संकटीं ‘धांव’ म्हणतां न उपेक्षिसी ||८||

तुज्या प्रतापें आम्हांतें या काळीं जरि पाळिलें,
तरि सांभाळिलें सर्व; यश नातरि वाळिलें ||९||

तरि पंकांत रुतली राय तो तीस उद्धरी
पाय दीनासि रक्षीना काय श्रेष्ठत्व तें तरी? ||१०||

राम रघूत्तम कामरिपुप्रिय लोकशोकहर यापरि भावें
दाशरथे! तुज होउनियां पदिं लीन दीनजनबंधुसि गावें;
आमरण स्मृति हेच असो, वय या च साच सुपथांत सरावें,
दे वरदा ! वर या शरणाप्रति पापतापजलधीस तरावें ||११||

हे साहित्य भारतात तयार झालेले असून ते आता प्रताधिकार मुक्त झाले आहे. भारतीय प्रताधिकार कायदा १९५७ नुसार भारतीय साहित्यिकाच्या मृत्युनंतर ६० वर्षांनी त्याचे साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. त्यानुसार १ जानेवारी १९५६ पूर्वीचे अशा लेखकांचे सर्व साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते.