पान:Paripurti.pdf/90

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले आहे
परिपूर्ती / १०३
 

"तदेजति तन्नैजति, तददूरे तद्वदन्तिके। तदन्तरस्य सर्वस्य तदु सर्वस्यास्य बाह्यतः।।' अशी काळाची संवेदना नाही का? तो कधी पळतो, कधी स्थिर असतो; तो आपल्या सगळ्यांच्या जाणीवेत असतो, तसाच आपल्या सर्वांच्या बाहेर आपल्याला व्यापून राहिलेला आहे! ह्या काळाचे आपण बाहुले आहो का काळाचे निर्माते आहो! खरे काय कोणास ठाऊक!