कोणताही सण आणि समारंभ हे । करण्याचे साधन असते. रक्षाबंधनाच्य राखी बांधायची आणि मग वर्षभर त्यां नाही. आपल्या अशा आचरणाने आप असतो. उपवासासारखे व्रत खरे तर विकास करण्याच्या हेतूने सुरू झाले. ३ राहणे. परमेश्वराजवळ रहाणे तेव्हाच श शरीर शुद्ध ठेवू. यासाठी मंदिर, मशीद आपण जेथे जातो ते प्रसन्न वातावरणा परिणामी आपले मन मांगल्याने भरून र होत नसल्यास ते का होत नाही? याच सतत आत्मशोध घेत राहिले पाहिजे. 3 मर्यादा माहीत होतात. त्यांचे परिमार असतो. त्याकडे दुर्लक्ष करून आपण 3 आहेत, ते खरे तर ‘आचार' केंद्रित व्ह | आपण सर्व सणांना ऐश्वर्य प्रदर्श आहोत. ऐश्वर्य असणे नि त्याच्या उपभ व्यक्तिगत भाग्य नि भाकिताचा भाग । होय. पण त्याचे प्रदर्शन विवेकानेच व्वा संदर्भात लक्षात ठेवण्यासारखी आहे. २ तुपाची वाटी घेऊन धावणाच्या या संत शोधण्याची दिव्य दृष्टी आपणास दिल प्रत्येक क्षण हा परमार्थ कारणी लावाय त्याग नि दानाच्या उदारतेबरोबर भोक्त्य हे लक्षात ठेवून आपण प्रत्येक सण हा दू एक मंगल संधी मानून तिचा उपयोग के तर अनेक सामाजिक समस्या समूळ उ आकाश र
