(८) जामनी जातिल द्रव्यहि गेले गुलाम बनशिल त्यांचा "वैलहि गेला झोपा गेला" मराशेल मधिं तूं फुकाचा ॥१०॥ यास्तव मुळशी सत्याग्रहिं तूं सहाय करि रे भाई । पश्चात् बुद्धी घेईल प्राणा । जागृत होई होई ॥ ११ ॥ ( पद अकरावें चाल - विश्व वंशबणराज.) बंधुनो हात द्या रे । राष्ट्र कार्याला || धृ || दसकी लकडी एका बोजा । मदत करूं सकला ॥ १ ॥ दाहि दिशानी उडवूं गर्दी | लोक जागृतीला ॥ २ ॥ देश आपुला कुरण परांचें । आज कसा बनला ॥ ३ ॥ चुकते कोठे काय पाहिजे | पटवूं जनतेला ॥ ४ ॥ पुरे आतां तो साधा भोळा कारभार पहिला ॥ ५ ॥ ठका महाठक भेटे तेव्हां । पाय काटि पहिला ॥ ६ ॥ माझे माझे तुझेंहि माझें । हाच न्याय ठरला ॥ ७ ॥ दुःख टांगुनी वैशीवरती । दाखवुं जगताला ॥ ८ ॥ स्वस्थ बसे तो मरे तरी नच । विचारि कुणि त्याला ॥ ९ ॥ शांति- युगाला अवधी आहे । निर्णय हा झाला ॥ १० ॥ कार्यारंभी यशार्थ बंदूं । विघ्न-नाशनाला ॥ ११ ॥ ( पढ़ बारावें चाल- हा नारायण अडला ) जनता धुंद कशी जहाली । मोहें गचाळ ती बनली ॥धृ॥ प्रातःकाळी कपहि चहाचा । घशाखालिं नच उतरे ।
