पान:रानडे इंग्रजी-मराठी शब्दकोश खंड पहिला (The Twentieth century English-Marathi Dictionary Volume 1).pdf/1843

n. Histologic, -al a. सूक्ष्मपिंडरचनेसंबंधी,सूक्ष्मपिंडरचनासंबंधी. Histol'ogist n. सुक्ष्मपिंडरचनाशास्रवेता . Historian, See under History.
History (his'to-ri) [L. and Gr. historia -Gr. historeo, to learn by inquiry -histor, knowing, learned, from the root id, Sk. विद् , to know.]n. knowledge of facts and events obtained by inquiry (चौकशीअंती समजलेली) हकीकत f , माहिती f , इतिहास m. २ ( hence) a narrative, a written record लेखी वृत्तांत m, लेखी हकीकत f , इतिहास m. ३ a record of the past, a true story (as disting. from a romance ) इतिहास m, किताबत f , पुरावृत्त n , खऱ्या गोष्टी f.pl. [N. B.:-History is distinguished from annals, which relate simply the facts and events of each year in strict chronological order; from biography, which is the record of an individual's life; and from memoir, which is history composed from personal experience, observation, and memory. ] ४ the knowledge of facts and events इतिहासज्ञान n . Ancient H. प्राचीन इतिहास m. Medieval H. मध्यकालीन इतिहास m. Modern H. अर्वाचीन इतिहास m. Natural H. सृष्टिजन्य पदार्थाचें वर्णन n. Histo'rian n. a writer of history इतिहासकार m. २ one versed or well informed in history इतिहासज्ञ. Histor'ic a. अतिप्रसिद्ध, इतिहासप्रसिद्ध. Historical a. ऐतिहासिक, इतिहासाचा; (of a poem) इतिहासरूप; (of evidence) इतिहासावरून काढलेला; (of a chart) इतिहासनिदर्शक. Histor'icalness n. ऐतिहासिकता f . Histor'ically adv. इतिहासदृष्टया. Histor'icity n. ऐतिहासिकता f, इतिहाससिद्धता f, (इतिहासासारखा) खरेपणा m. His'toried a. related in history इतिहासांत वर्णिलेला. Historiette'n. [Fr.] historical narration on a small scale संक्षिप्त इतिहास m. Historiog'rapher n. ome appointed or designated to write a history (मुद्दाम नेमलेला) पगारी इतिहासकामगार m, इतिहास लिहिनारा कामगार m , Historio'graphy n. the art. (मुद्दाम नेमून ठेवलेल्या कामगाराची) इतिहासलेखनविद्या f .२ the employment of a historiographer इतिहासलेखकाची मुद्दाम केलेली नेमणूक f. Historio'lgy n. a discourse on history इतिहासविवेचन n , इतिहासशास्त्रा n .
Histrionic, Histrionical (his-tri-on’ik,-al)[L. histrionicus -histrio, Etruscan, primary form hister, a player. ] a. relating to the stage or stage-players or to play-acting, theatrical, dramatic रंगभूमीचा संबंधी, रंगभूमीवरील, नटासंबंधी, नटाला लागणारा, नाटयासंबंधी, नाट्यविषयक;as, "H. talents." २ (sometimes in a bad sense) theatrical नाटकगृहास शोभणारा योग्य, नाटकी, नाटक्यास शोभणारा, दांभिक, दांभिकपणाचा; as, "Foppish airs and H. manners." Histrion'ically adv. Histrion'icism n. stage-play.