( १८६ ) उत्तम प्रकारे रासर्ढे हळोतें. वायजाव'हैं परत जातांना द्यांनों प।वूरावसहि’न दामाहै प।स ।हेंहुंहूंरयानांत येण्य या विशेष आग्रह केल्यावरून द्।म।डे हे स।हेंसाहेगांच्या अगोदरच उज्ननास
जाऊन दाखल झाले.
तें तेथें”
प।वल्यानर मागाहून वायजाबाहुंचीं रव।र"।हृ"। तेथ जाऊन प।चछळो पम्’द्रु प।हँम्राहें बांचीं रव।र"। प।च-
ल्यावर थोड्याच ।"व्द्नसांन’वृं बाबूराव दाभाडे सनापति याचा एत्र्यएकॉँच दुखणे वहृर्णि कांहीं एक दिसून आल्या शिवाय अ'त दूग्रखा. । हौहुं खक्यारक्त्र गोष्ट घडून आत "। त्या वेळी यांच्या
क्रुटुद्द्यच
वय
फारच लहान हातें-
या
त्यांच्या क्रुदुंनब्च न।व आनव "।य'हें दामाडें अस होतें. पतीच्या मरणाचीं कुऱ्हाड त्यांच्यावर वसछळी त्या वेळा या याहें ऋतपतोहृ"! झार्हेठेंल्या नव्हत्या! यापुढंर्फे
बाचूरानसाहेन दामाडें यांच्या मूप्युन वऱ्हँस व सयापेंक्षां थारचे पवप्र माहृपतराव यांस आनेंवाय दु: ख ज्ञाहें!
झाल्या गोष्टीस
उपाय
नाहीं हा
पोक्त विचार
मनांत अऱ्णुन पन।र।न। आपल्या तरूण कन्येच्या सेरथानच रक्षण होण्याफारँतां आपल्या तफन व चू रान दामाज्यांच्या प्रथम कुंट्र‘वांच ब्रेघू र।० न।र।यण॰ राव प।टींछ गुजाळ् सममनेरक्त्रर यांस कारभार"! नसून ।"द्ट्ठे. यांस स।मास'हेव अस ह्मणत असत.
आनंझ्ळीवप्हँ इंग्नन सरकार
दासष्टडें यांच्या कारकीत ।तच आपछ' वड्द्द्रुर य।न"। “ इनाम कसेंटळी"
