पान:केकावलि.djvu/363

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

________________

परिशिष्ट-ऐ. १ मोरोपंती काव्यांतील संस्कृत वाक्ये. ( गीत्यर्ध ) त्वयि तनुवितरणसमये' गंगे हरिता नकोचि दे हरता. ॥१॥ (गंगास्तुति६४) प्रभुसम पूज्य मला तो ह्मणतां 'तुभ्यं नमो रमाजाने !' ॥२॥ (हरिवंश५,९०) (श्लोकचरण) 'अयि क्वासि क्वासि प्रियतम' असें गद्गद वदे. ॥३॥(कृष्णविजय ६२-११५) (गीति ) 'श्रीमद्गणेशगुरुपदनखशशिकांतिच्छटा जयंतुतरां । । प्रतिभारत्नं लब्धं यासु मयेदं मनस्तमोनीषु॥४॥ (प्राकृतमंत्ररामायण उपक्रम १) (गीत्यर्ध ) 'जयतितरांश्रीरामो सुग्रीवो जयति लक्ष्मणो जयति.' ॥५॥(प्रा०म.युद्ध ० २६१) 2 'शत्रु जहि राम!' असें वदोनि दे हर्ष सूर्य विश्वास.॥६॥(मंत्र रामा. युद्ध.६९३) (श्लोकार्थ ) 'मातर्नमस्ते क्षमता पराधीन ।मानी मला सर्वथा पराधीन. ७ (कुशलवो०४,३२) (श्लोकचरण) 'श्रीविघ्नेश्वर ते नमःकुरु कृपां निर्विघ्नमस्त्वद्य मे.' ॥८॥(कुशलवोपाख्यान १०,५) ( श्लोक ) 'या प्रासूत स्वयं गौरी कीर्ति मेनेव सत्रुताम् । या सदनवसंतश्रीः कल्पवल्लीव याऽर्थिनाम् ॥ ९ ॥ 'यस्याः स्नुषा रत्नगर्भा सपत्नी चामरावती । तस्या श्रीगोपिकादेव्याः किमपीदं कृते कृतम्'॥१०॥(भीष्मभक्तिभाग्य उपसंहार) (गीत्यर्थ ) ज्यासि 'अहो रूपमहो महिमाऽयं सुक्रतुर्वयं धन्याः '.॥११॥ (भीष्मभक्ति १६६) आलों मृगानुसारें; 'आपृच्छे त्वां तदहमितो यामि.' ॥१२॥ (आदि. १०-६६) 'किं जितमिह किं जितमिह' ऐसें असकृत् पुसे अचक्षु रसें.॥१३॥(सभापर्व४,८०) 'भो भगवन् ! भो वत्सल ! भो हतचाणूरमल्ल!' भागावें ॥१४॥(सभा०५-७८) 'हे नाथ ! रमानाथ ! व्रजनाथ ! हरे ! मुकुंद कंसारे ! गोविंद ! कृष्ण ! केशव ! दीनार्तिहरस्त्वमेव संसारे' ॥ १५ ॥ (सभापर्व५,६५ मुनि ह्मणति 'वानराणामपि न नराणां सुमंगलं जननं.'॥१६॥(वन. १२-१६१ भरत ह्मणे 'शिव! शिव! इह केयमपूर्वेदृशी कुशीला' हो ॥१७॥(वन. १०-७३) भीष्मा! मजला ह्मणसी जरि जयमाशास्व मे विभो राम!॥१८॥(उद्योग.१३,६७ 'भगवति गदे नमस्ते' त्वां कितिकां करुनि संगरा खावें ॥ १९ ॥ (भीष्म. ३,०० मुनि वदले, 'मा मैवं पीडय पापाय बालको शल्य!' ॥ २० ॥ (भीष्म. ८-३ 'भक्तः प्रणश्यति न मे' हे की वदलासि तूंचि भविकवच. ॥२१॥(द्रोणपव शरतिमिरी कृष्ण ह्मणे 'मच्चेतोंऽबुजनवातप क्वासि' ॥ २२ ॥ (द्रोणपन। नित्य ह्मणे 'सिंहोऽस्मि श्वस्त्वं गंतासि कृष्णकरिपक्व'. ॥२३॥(द्रोणपर्व २०-४७) 'पार्थं न हन्मि यावत् पादौ तावन्न धावयेऽहमिति । घोरं यस्य व्रतमिदमहह! कथं सोऽप्यगाल्लयं समिति'.॥२४॥(कर्णपर्व ६-५७) भीम 'सुषेण हतोऽसि स्थैर्य कुरु' हे वदोनि शर सोडी.॥२५॥(कर्ण ३०-५२) वदला दास 'करिष्ये वचनं तव' तो करी न पार्थ कसे ?॥२६॥(कर्ण३६-४०)