या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले आहे
बहाणा
श्वासाहून खरे
माझे हे निःश्वास
खात्रीचे आश्वास । उच्चारती ॥
माझ्या या मनाची
मनोबंद खात्री
जाहली धरित्री । पावसाळी ॥
प्रथम दृष्टीत
ठसलास तेव्हा
श्वासही सव्वा । घेतला मी ॥
एकदा आलास
भरून आभाळ
घामाने हे भाळ । डवरले ॥
भेटशी एकदा
काहिली उन्हात
मावेना मनात | सावली ती ॥
असाच एकदा
सावरला तोल
शक्ती माझी फोल । असूनही ॥
क्षण संकटाचे
वरी विजयाचे
सामर्थ्य जयाचे । जाणते मी ॥
कोठे का असेना
सृष्टीचा तू राणा
तुझा तो बहाणा । दिपवितो ॥
उषःकाल । २५
