Jump to content

जोगेश्वरी महात्म्य

विकिस्रोत कडून

<poem> सांगते जोगेश्‍वरीचे महात्म्य महान । सकल सुखाचे निधान ।

करावे अनुदिन त्याचे पठन । एक चित्ते वा करावे श्रवण ॥४९॥

जो करील असे पठन । देईल माता एक दिन त्यास दर्शन ।

पुत्र पौत्र तेजस्वी संतान । न संपेल कधी त्याचे धन ॥५०॥

जोगेश्‍वरीची प्रतिमा ज्याचे घरी । धन्य धन्य तो प्राणी संसारी ।

तयाच्या पुण्या नाही सरी । मातेस करावे नमन ॥५१॥

रोज जो जोगेश्‍वरीस नमस्कारी । त्यासी देखोनी मृत्यू पळे दूरी ।

संकटे होती घाबरी । पाहूनि भक्‍तासी त्या ॥५२॥

जे जोगेश्‍वरी मातेस पूजीती । त्यांची राहे निर्मळ मती ।

लाभती त्यास सार्‍या शक्‍ति । सत्य हे जाणावे ॥५३॥

नित्य करावे जोगेश्‍वरी पूजन । होईल आयुष्य सुखी संपन्न ।

दर्शने वाटते धन्य धन्य । आयुष्याचे हो सार्थक ॥५४॥

जोगेश्‍वरीचा वाचती जे पाठ । सुखाने भर जीवन काठोकाठ ।

रोग, मृत्यु दाविती पाठ । त्या जीवास दुःख कुठले ? ॥५५॥

जे ऐकती जोगेश्‍वरीचे महिमान । त्यांचे पाशी सुखाचे अक्षयी निधान ।

संकटे होती हैराण । जोगेश्‍वरी माता महान ॥५६॥

जे जोगेश्‍वरीची करिती आरती । तया घरची न सरे संपत्ती ।

न ये त्यांचेवरी आपत्ती । महीमा असे मातेचा ॥५७॥

जे जोगेश्‍वरीस विनवीती । मनो भावे अति सेवा करिती ।

प्रतिमे जवळ बसोनि प्रार्थिती । ते प्रिय होती देवीस ॥५८॥

जे जोगेश्‍वरीची निंदा करिती । भ्रमिष्ट हो त्यांची जाणा मती ।

मृत्युस ते सवे बोलाविती । जाणा हे त्रिवार सत्य ॥५९॥

श्रध्दा ठेवूनि देवीवरी सत्य । जी जोगेश्‍वरीस भजते नित्य ।

तिचे होईल सुंदर, बुध्दिवान अपत्य । भाग्यवती ती खरी ॥६०॥

ज्या नारी जोगेश्‍वरी पूजन करिती । त्या सदा सौभाग्यवती होती ।

मिळे पुत्र, पौत्र संपत्ती । जोगेश्‍वरी दर्शने ॥६१॥

जी नारी भाव धरोनी प्रातःकाळी । जोगेश्‍वरीस वाहे फूल वा पाकळी ।

ती भाग्यवती हो आगळी । श्रध्दा ठेवा अंतरी ॥६२॥

ज्या जोगेश्‍वरी पूजा चुकती । पुढील जन्मी सौभाग्य न पावती ।

नर्काकडे जाई त्यांची गती । कटु सत्य हे जाणा ॥६३॥

भावे जोगेश्‍वरी प्रदक्षिणा करिती । ते देवीचे आवडते भक्‍त निश्‍चीती ।

निर्मल सदा राहे त्यांची मती । धन्य धन्य ते भक्‍त ॥६४॥

जोगेश्‍वरी पूजन ज्या नारी करिती । चिरंजीव तयांची हो संतती ।

अखंड सौभाग्य तयासी । सत्य हे जाणा ॥६५॥

जे करीती जोगेश्‍वरी भक्‍ती । तयासी नाही जन्म मरण अंती ।

राहती मातेच्या नित्य चरणी । चिरंजीव ते जाणावे ॥६६॥

जोगेश्‍वरी मंदिर माहेर । माऊली जोगेश्‍वरी थोर ।

सांभाळी मायेने हळुवार । महिमा तिचा महान ॥६७॥

जे प्राणी घालिती जोगेश्‍वरीस दंडवत । शांती नांदे त्यांचे सदैव घरात ।

श्रध्दा पाहिजे मात्र ह्रुदयात । ना संशय ठेवा मनी ॥६८॥

उणे बोले जो जोगेश्‍वरीस । त्याचा करी ती निर्वंश ।

नर्कात त्याचा असे प्रवेश । कठोर हे तत्व जाणा ॥६९॥

जोगेश्‍वरी नाव उच्चारीती निशीदिनी । त्यास मिळती सौख्य शांतीच्या खाणी ।

तारीते संकटातूनि जोगेश्‍वरी जननी । कृपाळू माता अशी ॥७०॥ स्त्री पुरुष दोघे जण । करिती जोगेश्‍वरीचे पूजन ।

त्यांचे जाई वांझ पण । हे जाणावे सत्य ॥७१॥

त्रैलोक्य असे जोगेश्‍वरीजवळ । तीर्थांचे पावन जळ सकळ ।

पूजा मातेस ठेऊनि मन निर्मळ । भाग्यासी नाही उणे ॥७२॥

जोगेश्‍वरी निर्गुण निराकार । तिला नसे आकार ।

पण जाहली साकार मंदिरी । भक्‍ता साठी पुण्यनगरी ॥७३॥

जैसी वैशाखात साऊली । तैसी असे जोगेश्‍वरी माऊली ।

उध्दरला तो प्राणी ज्यास पावली । सत्य हे जाणा ॥७४॥

कल्पतरुची छाया जोगेश्‍वरी । जाणते भक्‍ताची इच्छा अंतरी ।

जणू माता भेटे सासरी । प्रेम तसे तिचे ॥७५॥

स्मरण मातेचे सदा करावे । अखंड नाम जपत जावे ।

जोगेश्‍वरी स्मरणे पावावे । मनी समाधान ॥७६॥

सुख दुःख उद्वेग चिंता । अथवा आनंद रुप असता ।

जोगेश्‍वरी स्मरणा विण सर्वथा । भक्‍तानी राहूच नये ॥७७॥

संपत्ती अथवा येता विपत्ती । जैसी येईल काळगती ।

जोगेश्‍वरी नामस्मरणाची स्थिती । सांडूच नये कदापि ॥७८॥

वैभव सामर्थ्य आणि सत्ता । उत्कट भाग्य अति भोगिता ।

जोगेश्‍वरी नामे संकटे नासती । जोगेश्‍वरी नामे विघ्ने निवारती ।

महापापी उध्दरती । नामाचा महिमा असे मोठा ॥८०॥

सर्वास जोगेश्‍वरी नामाचा अधिकार । जोगेश्‍वरी नामी नाही लहान थोर ।

जोगेश्‍वरी नामे बहुत जनाचा उध्दार । जोगेश्‍वरी विना काही नाही ॥८१॥

जोगेश्‍वरी ही अक्षरे चारी । सदा उच्चारी ज्याची वैखरी ।

तो परम पावन संसारी । होऊनि इतराते तारी ॥८२॥

बाळपणी तरुणकाळी । कठीण काळी वृध्दापकाळी । सर्वकाळी अंतकाळी ।

नामस्मरण जोगेश्‍वरीचे असावे ॥८३॥

जोगेश्‍वरी नामे अनेक भक्‍त तरले । नाना अपघातापासून सुटले ।

संकटातून कित्येक वाचले । जोगेश्‍वरी नामे झाले पावन ॥८४॥

जोगेश्‍वरी मातेसी ओळखावे । जीवन सार्थकाचि करावे ।

दुःख दुसर्‍याचे जाणावे । परपीडेवर नसावे अंतःकरण ॥८५॥

असे ऐसे जोगेश्‍वरी महात्म्य महान । करी सावित्री समग्र ते निरुपण ।

म्हणे होते सार्थक पूर्ण जीवन । करिता श्रध्देने याचे पठण ॥८६॥

माता जोगेश्‍वरी असे थोर । सांभाळ करी तुमचा हळुवार ।

घ्या वसा तिचा तुम्ही वर्षभर । व्हाल दुःखातून अहो पार ॥८७॥

घेतला वसा टाकू नये । गर्व कोणता करु नये ।

चांगले कृत्य सोडू नये । सुख दुःख समान मानावे ॥८८॥

पहाटे करुनि स्नान, व्हावे पवित्र । पूजावी जोगेश्‍वरी समोर ठेऊनि चित्र ।

विसरावे सारे गात्र अन्‌ गात्र । उपवास करावा दिनभरी ॥८९॥

वहावीत एक्याऐंशी फुले प्रतिमेवरी । "श्री जोगेश्‍वरी भगवती" मंत्र हा नवाक्षरी ।

म्हणूनि श्रध्देने स्मरावी जोगेश्‍वरी । पाठ वाचावा भाव ठेऊनि अंतरी ॥९०॥

व्रत हे श्रध्देने वर्षभरी करावे । उद्यापनी सवाष्णीस जेऊ घालावे ।

गरीबास यथाशक्‍ति दान वाटावे । बांगडया बारा अन्‌ सवाष्णीस ॥९१॥

केल्याने हे जोगेश्‍वरी मातेचे व्रत । प्रसन्न होईल प्राचीन ग्रामदैवत ।

पूर्ण करील तुमचे सकल मनोरथ । बाधतील ना संकटे व्यथा ॥९२॥

ऐकूनि हे सर्व ऐश्‍वर्याने आचरिले व्रत । वर्षभरी करी सारे श्रध्देने नियमीत ।

तो काय घडला चमत्कार नाही सांगत असत्य । पति तिचा प्रकटला हो पुन्हा जिवंत ॥९३॥

वेड कन्येचे हळूहळू विरत जाई । आले परत परदेशातून पुत्र, जावई ।

न्हावू लागली ऐश्‍वर्या पुन्हा वैभवी । जोगेश्‍वरी मातेची होता कृपा तिचेवरी ॥९४॥

हा पाठ करिता श्रवण पठन । सकळ संकटे जाती निरसून ।

दुःख दारिद्रय अति भीषण । न ये कधी भक्‍तावरी ॥९५॥

करा जोगेश्‍वरी प्रतिमेस पूजन । नेईल माता भव सागर तरुन ।

आनंदाने बहरेल सारे जीवन । श्रध्दा पाहिजे मात्र अंतरी ॥९६॥

पूजा श्री जोगेश्‍वरी माता नित्य । नका होऊ कधी भय क्रान्त ।

सरेल जीवनातील भ्रान्त । भक्‍तांची कैवारी माता ॥९७॥

नका होऊ मनी हिंपूटी । घाला मातेच्या चरणास मिठी ॥

वाचविल तीच तुम्हास संकटी । आदि माया जोगेश्‍वरी ॥९८॥

जोगेश्‍वरी माता सौभाग्य दायिनी । वर दायिनी कनवाळू जननी ।

सामर्थ्य महान तिच्या असे स्तवनी । मुक्‍त व्हाल दुःखातूनि ॥९९॥

जोगेश्‍वरीने विश्‍व सारे कोंदले । मूल तत्व हे ज्यानी जाणिले ।

जीवन त्याना कळले । ब्रह्मांडाचे रहस्य उलगडले ॥१००॥

जीवन-वैभव सारे क्षण भंगुर । भासे सत्य, परि असे नश्‍वर ।

श्री जोगेश्‍वरीचा एकच आधार, तत्त्व हे ठसवा अंतरी ॥१०१॥

<poem>

हे साहित्य भारतात तयार झालेले असून ते आता प्रताधिकार मुक्त झाले आहे. भारतीय प्रताधिकार कायदा १९५७ नुसार भारतीय साहित्यिकाच्या मृत्युनंतर ६० वर्षांनी त्याचे साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. त्यानुसार १ जानेवारी १९५६ पूर्वीचे अशा लेखकांचे सर्व साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते.
बहूतेक या पानावरील मजकूर प्रताधिकारीत आहे, त्यामुळे हे पान हटवण्यात येईल. या पानातील मजकूराच्या प्रताधिकार स्थितीची तपासणी करून त्यानंतर तो ठेवायचा की काढून टाकायचे हे ठरवले जाईल. आपण कोणत्याही पानाच्या चर्चा पानावर त्या त्या मजकूराच्या प्रताधिकार स्थितीबद्दल चर्चा सुरु करु शकता. ती करित असताना आपण इतर सक्रिय सदस्यांना त्यात सामील करून घ्या. स्थानिक किंवा वैश्विक प्रचालक फक्त समुदायाने घेतलेल्या निर्णयाची तांत्रिक अंमलबावणी करतील. हा विकिस्त्रोत प्रकल्प आहे त्यामुळे या प्रकल्पावर फक्त आणि फक्त स्त्रोत असलेलाच मजकूर जो पूर्व प्रकाशित पुस्तकांमधून घेतलेला आहे, आणि पुरावा म्हणून त्या पूर्व प्रकाशित पुस्तकाची प्रत कॉमन्सवर अपलोड करण्यात आलेली आहे. या व्यतिरीक्त इतर सर्व मजकूर पुराव्या अभावी आणि प्रताधिकाराचा भंग होत असल्याच्या कारणाने काढून टाकण्यात येईल.