च्या झाडांस मात्र येथे फुले येतात. तेव्हां या वेळी त्यांतील मध नेऊन या माशा त्याचे पृथक्करण करितात, आणि त्यापासून दोन पदार्थ काढितात. एक मेण व दुसरा मध. या घरटयांत ( पोळीत ) कपाटाच्या खणाप्रमाणे खण पाडलेले असतात. ते इतके लहान असतात की त्यांत आपले करंगळीचे शेवट घातले असता त्यामध्ये ते दोन खण सांपडतील. त्या मेणाचे असे शेकडो खण करून त्यांत अंडी व मध घालून भरून टाकितात, व ते घरटे फार अवघड ठिकाणी घट्ट चिकटवितात. ते चिकटविल्यानंतर सोईसोईने त्याचा आकार वाढवून मोठी पोळी बनवितात. कारण त्यांत हजारों माशांची लाखों अंडी राहण्याची सोय व्हावी लागते. अशी यांच्यामध्ये मोठी एकी असते. यांतील कांहीं माशा मध आणण्याचे काम करितात व कांही पोळ्याच्या रखवालीचे काम करितात. असे करितां करितां अश्विन कार्तिक मासांत यांची पोळी मोठमोठी होऊन पूर्णतेस येतात. या पोळ्याला आग्या मोहळ असे ह्मणतात. या माशांच्या तडाक्यांत सांपडल्यास मनुष्य
