Jump to content

पान:महाबळेश्वर.djvu/115

विकिस्रोत कडून
हे पान प्रमाणित केलेले आहे.
( ८० )


 भोमा नांवाचें झाड आहे त्याच्या मोहोराचा बेलेियाप्रमाणें रस्त्यावर मधुर वास येतो. धुराच्या जागीं इमारतींत याचें लाकूड घातलें असल्यास त्याला कीड लागण्याचें मुळींच भय नाही.

 वाळूंज, कारवी, डिंगळा, रामाठा, ही झाडे व चिमुट, कुसर या वेली, आणि चवर, नेचे वगैरे कांदे ही या जंगलांत बरीच आहेत.

 उंबराच्या झाडास फळे लागतात ती खाऊन गरीब लोक कसाबसा उपासमार होऊंं देत नाहीत.

 कारवीचीं बोंडें रानांतून गुरे चारीत फिरणारीं गुराख्यांचीं पोरें कात, चुना, घालून खाऊन विडा खाल्यासारखीं तोंडें रंगवितात.

 रामाठा या झाडाची साल जाळून पूड केलेली दांतास लाविली असतां बत्तिशी पार पडून जाते असा इकडील लोकांस अनुभव आला आहे. याचे सालीपासून वाख निघतो व याचे सालीचीं ओझीं बांधण्यास दोर करितात.

 चिमुट याच्या वेलीला कांटे असून ती बहुतेक झाडांवरून पसरलेली असते. ती बागेतील कमानी वगैरे