जगातील एकमेव हिंदुराष्ट्र म्हणजे नेपाळचे राज्य होते. तेथे माओवाद्यांनी बंडाळी उभारली. भूतान नरेशांच्या फौजांनी माओवाद्यांचा जसा फडशा पाडला तसे करणे नेपाळनरेशांच्या फौजेला अशक्य होते असे नाही; पण भारताच्या संपुआ सरकारने जाणीवपूर्वक नेपाळची कोंडी केली; नरेशांच्या मदतीला भारतीय फौजा पाठवण्याऐवजी नेपाळचा शस्त्रपुरवठा तोडला. अखेरीस, नेपाळी फौजेस शस्त्रास्त्रांसाठी पाकिस्तानपुढे हात पसरावे लागले. हिंदुस्थानात अनभिषिक्त घराणेशाही चालविणाऱ्या संपुआला नेपाळनरेश केवळ अभिषेकाने सत्तारूढ होतात म्हणजे तेथे लोकशाही नाही असा कांगावा करण्याचा काय अधिकार? नेपाळनरेश सत्ताभ्रष्ट झाले, संपुआतील पक्षांना आनंदी आनंद झाला.
अलीकडे, चीनचे पंतप्रधान भारतास भेट देण्यास आले होते. या भेटीच्या काळात दलाई लामांनी कोणतीही वक्तव्ये करू नयेत, असे बजावण्यासाठी परराष्ट्र सचिव खास धर्मशाळेत जाऊन आले. भारतात प्रवेश करण्यापूर्वी ईशान्येकडील अरुणांचल राज्य आणि नागालँड ही चीनची भूमी असल्याचे चीनच्या पंतप्रधानांनी जाहीर केले. भारताच्या राज्यघटनेप्रमाणे संघराज्याच्या अविभाज्य प्रदेशावर चीनने हक्क सांगितला आणि भारतीय कम्युनिस्टांनी त्याची तरफदारी केली. तिबेटवर चिन्यांची सर्वंकष सत्ता नेहरूंनीच करून दिली होती. आता त्यांच्या वारसदारांनी नेपाळ माओवाद्यांच्या हवाली केला. अरुणांचल आणि नागालँड चीनला गिळंकृत करू दिला म्हणजे सारा भारत ईशान्य दिशेस उघडा पडणार आहे.
नेपाळनरेशांना कोंडीत पकडण्यामागे संपुआ सत्ताधाऱ्यांचे लोकशाहीप्रेम होते असे कसे म्हणावे? शेजारच्याच ब्रह्मदेशात गांधी शांती पुरस्कार- आणि नोबेल पुरस्कारविजेती आँग सॅन स्यू क्यी तुरुंगात आहे. ब्रह्मदेशात शेवटी झालेल्या निवडणुकीत स्यू क्यीच्या पक्षाला प्रचंड बहुमत मिळाले होते. तेथील लष्करी अधिकाऱ्यांनी बंड करून तिला वर्षानुवर्षे तुरुंगात ठेवले आहे. ब्रह्मदेशातील पेट्रोल आणि मादक द्रव्ये यांच्या व्यापारावर लष्करी हुकूमशहा सत्ता टिकवून आहेत. ब्रह्मदेशातील आदिवासींवर लष्करी सत्ताधीश हिटलरी वंशोच्छेदाचे आक्रमण करत असताना, भारतातील आदिवासींचा पुळका दाखवणारे संपुआ सरकारचे राष्ट्रपती आणि परराष्ट्रमंत्री ब्रह्मदेशाला भेटी देतात, तेथील लष्करशहांशी करारमदार करतात, त्यांच्याशी हस्तांदोलने करतात; पण लोकशाहीची मशाल तेवत ठेवणाऱ्या स्यू क्यीला साधी भेट देण्याचा शिष्टाचारसुद्धा दाखवत नाहीत. ही असली संपुआची दांभिक लोकशाहीभक्ती!
पान:पोशिंद्याची लोकशाही (Poshindhyanchi Lokshahi).pdf/३१५
हे पान प्रमाणित केलेले आहे.
पोशिंद्यांची लोकशाही / ३१७