या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही
पीडीएफ सुरेशभट इन च्या सौजन्याने RR& वृत्तविहार [- ܟ ܟ | - ܝ ܝ ܝ - ܝ -- - ] ( &ܢ ) g8Tqiܟ݂
- द्रष्टव्यमेव मृधमद्य सुरा
नित्याह्वयन्त अिव केतुकरैः धुर्याश्वशब्दमदहासभ्टतोऽन्योन्यं रथा रथजुषां मिलिताः ? ( अप १७/२०३) याच्या पुढील चार श्लोकहि श्रुत्थापनीवृत्ताचेच आहेत. [- ب - ب بl - ب س ب -ں ~-]( بہا)gf8abI? रुष्ट होक्षुनि बसे दायता दुरी, तीस तो कळवि धाडुनि दूतिका,
- मण्डपीं स्मित करी बघ यूथिका’ ! (३१)
- सुन्दरे प्रियतमे तर कोमळे मातृकेपसि तुवा कृत सोहळे चिन्तिले पुरविसी मम डोहळे मैत्रिणी म्हणुनि केलिसि निर्मळे?. (डिरुस्व ३/९९)
- बोलती विष्टपिं रम्य पिकावली, कल्कलाट करिती कपिकावली, माण्डिलें सरस नृत्य शिखावलीं, पाहतां दुष्पदि फार सुखावली ”. (वाविष्प १/६०)
राप १३ वा सर्ग, किरातकृत 'आअी, भूक !” ही कंविता ( आमा सप्टेम्बर १९१८) आणि 'गोविन्दाग्रजास' (ज्यो ४३) हीं यूथिकावृत्तांत आहेत. अनन्तकवीच्या रचनेंत यूथिका-जनकात्मजा यांचीं झुदाहरणें विपुल आढळतात. पुढील श्लोकांत स्वागता आणि यूथिका यांचें मिश्रण आहे.
- जी सखा परम लोकपित्याचा,
राखितो ध्वज सदा कपि त्याचा, तो युधिष्ठिर रवी सरतां धरी स्कन्धयान करवी अमृताधरीं ” (वावि १/६३)
