पान:छन्दोरचना.djvu/166

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

पीडीएफ सुरेशभट इन च्या सौजन्याने १३९ স্থানৰিহনাৰ {-- ب س { ܚ ܝ ܚ ܝ ܝ ܟ ܝ ܚ ܐ ] 77ܪ̈tܟܪ̈H3*** ܪ̈9؟ २७३ *तृष्णा? [lーーッッーlーッッ] २७४ *सद्ध्वल? ][- ܢܝ ܚ -1 ܚ ܝ ܚ ܢ ܢܝ ܚ [ २७५ अलोला [मदलेखा द्विरावृत्ता ] २६० “विद्युलेखा मो मः” (के ३/९), सावित्री (हे २/२८), शेषा (प्रापै २/४१), मातङ्गी (निस ३३ ). तिस-या अक्षरानन्तर यति कोणीहि साङ्गितला नाही; तो पाळला तर वृत्त [ ।---!---]] असें भ्छ्ड्ङ्गावर्तनी होऔील. त्या वृत्ताला मातङ्गी म्हणावें. २६१ मदलेखा (श्रुबी ९, विवृ ५/७, हे २/५१, कद ४/११,), 'म्सौ गः स्यान् मदलेखा” (के ३/११). २६२ ‘मणिचित्र;' या वृत्ताला अतिमोहा (रपेि २८४) असें नाव आढळतें, पण आधार नाही. [। ~~--!७ ७ --]अशा भूड्गावर्तनी मोडणीच्या वृत्ताला अतिमोहा म्हणावें. २६३ चित्रपदा(पि ६/५, हे २/७१), * भौ गिति चित्रपदा ग:” (के ३/१२), कविदर्पणांत चौथ्या अक्षरानन्तर यति साड्गितल्यामुळे मोडणी [।- ७ ७ - ! ७ ७ --]] अशी भूङ्गावर्तनी होते; पण हेमचन्द्राचें शुदाहरण पहातां वृत्त पद्मावर्तनीच वाटतें. २६४ शशिलेखा (भ ३२/२०४), *नज्या शशिलेखा” (हे २/१०३). २६५ भुजगशिशुसृता (पि ६/७), *भुजगशिशुभ्ता नौमः” (के ३/२०), मधुकरिका (भ १६/१८, हे). असा आम्नाय आहे म्हणून हलायुध सातव्या अक्षरानन्तर याति साङ्गतो. २६६ मौं नीलतोया (भ ३२/९८), मालिनी (भ १६/६, हे २/३५). या वृत्ताची मोडणी [।- ७ --।-ऽ-] अशी धरल्यास तें अझ्यावर्तनी होतें. २६७ *सौं ग झुद्धता” (हे २/५२). या वृत्ताची मोडणी [।-७-७॥ ~--]] अशी भ्रष्ड्गावर्तनी घेतल्यास प्लुताचा झुपयोग करावा लागत नाही. २६८ ** म्भौ गः सरलं” (हे २/५७), चित्र (ना ८६). २६९ न्यैौ स्त् “ शाङ्र्गी', सर्रागिक्का (प्रापै २/७८), सारसा, शाङ्गिका (पि ९२ टीप). २७० भौ सो “गुण-”रुचिरा; रुचिरा (भ ३२/१४२), प्रियतिलका (čf Yoo).