कला. १७ सैन्याचे भाग कान पापी व त्यांना या अर- ण्यांत शोधण्याच काल ब्रह्मांक नामले आहे तर सर्वांना सावधानिने अमा." अर्जुन-( आनंदाने आपल्याशी } कार ! मुभनेका विशह आनच कादया था भान ना एकाकी अगुहागून नाहीशी झाला व या शॉप या अरण्यांत चालला आहे ! ! ( नारदास । वर मग नादम्बाम, मामा आशा- वृक्ष दच झाला अमान था सुधा फिर जलवृष्टीने त्याला पुनः अंकुर फुटतीर में पाने चालव त्या मुंदरीचा मी या अरण्यांन शोध करतो, म्हणजे प्रारब्धयोगाने कदाचिन् या नेत्रांचं साकच तग हाइल. नारद-सीक आहे. परत प्रसंग पडयास माझ्या उप- देशाचं स्मरण ठेव हो. अर्जुन-छे, छे, लो मी कदापि दिनगणार नाही, नारद-मीही आतां निकडेच जाऊन कसा काय प्रकार घडला आहे. पहानी. अर्जुन- - आपल्या चरणकमलीं मणिपात करतो. नारद-तुझा विजय असो. ( मागून नृत्यगायनयुक्त मजन करतो.) [मभ्यांच्या चालीवर.] पावना वामना या मना ॥ दे नव भजनि निरंतर वासना॥ध्रु०॥ श्रीवत्सांकित कौस्तुभधारिन् ।। योगिजनांतररजना ॥१॥ भा प्रहादपरा हरि- मन. २ सिंह, महादाविषयीं तत्पर किंघा बसल. .
