या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले आहे
घड्याळ
जेव्हा
लाखोंच्या श्वासांची स्पंदने
टाकतात उस्कटवून...
तेव्हा
चित्रगुप्ताच्या भिंतीवरचे घड्याळही
उताणे पडते
जमिनीवर विस्कटून.
३० सप्टेंबर १९९३ ची पहाट
तीन वाजून ५६ मीनटे...
...
आज वर्ष उलटून गेलय.
प्रचंड महापूर वाहून जावा तसे
वाहणारे क्षण... प्रसंग... माणसे.... शब्द...
संस्था.. आश्वासने .. वाहने.. पुढारी.. नटनट्या
वगैरे वगैरे !!!
इन्द्राच्या प्रशासनात
रूळलेला चित्रगुप्त वाट पहातोय
एखाद्या 'एनजीओ' ची
कालचे घड्याळ
पुन्हा एकदा
भिंतीवर चालते करण्यासाठी !
कविता गजाआडच्या /७३
