या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले आहे
मातीत हाराकिरी करणाऱ्या
रामाच्या सीतेचे कौतुक ?
३.
प्रत्येक दिवशीचा सूर्य
माझ्यासाठी घेऊन येतो
एक
अबोध दूरावा.
अगदी शेजारी झोपलेला तू
शेकडो... हजारो वर्षांनी
दूर असावास
तसा.
...
हाडामासा पल्याड पसरली
गावं शोधताना
पायात टोचत राहातात
मैलोनमैल तुडवलेल्या वाळूची
वखवखलेली राने...
फाटतच जातात
केळीची कोवळी पाने.
...
आताशा
मीही वाट पहाते
मावळत्या सूर्याची
एकदा अंधारात
लख्ख न्हायल्या शिवाय
नवे सूर्यबिंब
कपाळावर
कसे रेखता येणार ?...?
●
कविता गजाआडच्या /२५
