हे पान प्रमाणित केलेले आहे.
गंगाजल / ५७
५.
बरं का, माई-
अरे, ह्याला इतक्या वर्षांत
आजच कां आठवण झाली?
माई-
ही तर आईची हाक
बये, आजच कां बरं आलीस?
उत्तर का देत नाही तुम्ही?
आणखी कोण बरं ही पलीकडे
डोक्यावरून पदर ओढलेली?
बाई नाही, बुवाच दिसतसो आहे,
कपाळावर टोपी किती ओढली आहे -
ओळखूच येत नाही.
मी जवळ आले आहे, वाकून पाहते आहे.
हात धरले आहेत, पण तोंडच दिसत नाही,
पण हातात हात आहेत
आणि त्या हातांतून दु:खाचे लोट
माझ्यात येऊन थडकताहेत,
मला हे दु:ख सोसवत नाही,
त्याची कळ माझ्या छातींत येऊन
मला जागी करते.
