पान:हिंदुस्थानचा साधनरूप इतिहास.pdf/२७७

२४८ हिदुस्थानचा साधनरूप इतिहास पुण्याचे धारणे ' प्रो तेल विकावे बिछाईतीरे येते जोडीपासून पन्नास कमी विको नये जोडचा आल्या आसता त्याची खोरें परोक्त तेल्यानी करावे जिनस माघार जाऊ देऊ नये जातो असे जहाल्यास बाण्यानी दरम्यान दर दाम ज्याजती आगर कमी करून घ्यावे. पैशापासून हजारो रुपयांचे तेल गावांत अगर पकी खरेदीस गावात गिराइकास मिलावे सासवडात तेल बाण्यानी तेल विको नये मिलत नाही असे होऊ नये दरम्यान लबाडी केली आसता पार पत्य करावे वाण्यास घरखर्चास तेल पुण्याचे धारणेपेक्षा ज्याजती लागेल ते देखील तेल्यापासून घ्यावे. आसावे किंवा बराबरीने आसाबे कमी धारणेने विकले असता व तेल मिळत नुसार उदीम सर्वांनी करावा असे नाही असा बोभाट पडला आसता आहे त्याप्रो तेल यानी केला आसता पारपत्य करून वाण्यानीहि तेल वाण्यानी बोल नये भसार सर्वांना विकावे असे होईल ते त्यानी बोलू विकावे. किराण जिनस तेल्यानी बिको नये विकले असता गुन्हेगारी घ्यावा. कलग ७. सात कलमे कराराची याप्रा निशाणी करून म्हणौन तेल्यापासून कतवt लेहून घ्यावा आणि वाण्यास तेल विको नये म्हणोन ताकीद करावी. छ ११ सावान आस्विन मास सन मार अभ्यास -पुण्याच्या भावांतच तेल विकावें असा हुकूम कां केला, तें सांग.

१ . बाजारभाव२ जास्त. ३ घाऊक दुकानदार. ४ खरेदी५ ६ भुस, कोंडा असणारे, जिन्नस, धान्य. . विक्रय. ९२ ]