पान:शब्द सोन्याचा पिंपळ (Shabda Sonyacha Pimpal).pdf/169

विकिस्रोत कडून
हे पान प्रमाणित केलेले आहे.

यंत्रात सर्व भाषांची सोय असते. मराठी भाषी आपले सारे संपर्क क्रमांक, सूत्र, पत्ते इत्यादी इंग्रजीतच नोंदवतात व संग्रहित करून वापरतात. त्यांचे मराठी संदेशन रोमन लिपीत सुरू असते - mi aaj kamawar gelo nahi tuzi wat pahat hoto, udya tu yenar aahes ka? "mi kiti wait karat thambalo hoto" aaj dudywar lete ka re?

 या वर्षीचे दिवाळी अंक वाचत होतो. अनुक्रमणिकेतील लेख शीर्षक माझे लक्ष वेधत होती - ‘कबड्डीनेच बनविले सेलिब्रिटी', ‘ब्रूसचा अंत व्हाया डेव्हिड’ ‘देअर आर नो फुल स्टॉप' या अंकातील कवितांच्या काही ओळींकडे माझं लक्ष जातं - ‘लिफ्ट, एक्सलेटरने ती चढली वरवर’, ‘नित्य लॅपटॉप, नको आहे बाप'

 अलिकडे मराठीत प्रकाशित झालेली पुस्तक शीर्षक अशीच लक्षवेधी - ‘एक डॉक्टर असलेला इंजिनिअर', 'गॅसवॉर', ‘एका स्टूडिओचे आत्मकथन', 'कॉमनमॅन', ‘भारतीय जीनियस', 'फुटपाथ ते नोटरी', ‘इन्वेस्टमेंट' इत्यादी.

 वृत्तपत्रांच्या पुरवण्यांकडे माझे लक्ष जाते. ‘ऑक्सिजन, ‘हॅलो', 'फॅमिली डॉक्टर’, ‘विवा' इत्यादी उपहार गृहे, निवास गृहे, शीतपेय गृहे, चित्रपट गृहे कुठेही जा तिथले पदार्थ, पेय, दालने यांची नावे सर्रास इंग्रजी आढळतात.

 मला इंग्रजीच्या संकर व संसर्गाचे भय वा वर्जता नाही. प्रश्न आहे तो भाषेच्या अस्तित्व आणि अस्मितेचा. मराठी भाषा आणि संस्कृतीचाच हा प्रश्न नाही. प्रश्न आहे समग्र भाषिक व्यवहाराचा. कोणतीही भाषा टिकते, वाढते, समृद्ध होते तिचा एक सामान्य निकष वा कसोटी असते - तिचा वापर. भाषा वापर वा व्यवहार जितका अधिक तितका तिचा विकास, प्रचार, प्रसार अधिक, आज सर्वत्र असे ऐकू येते की इंग्रजी ही ज्ञानभाषा आहे, जागतिक भाषा आहे, संपर्क भाषा आहे. जागतिक क्रमवारीत इंग्रजी तिस-या क्रमांकाची भाषा आहे. मँडरिन (चिनी) भाषा बोलणारे १ अब्ज ३0 कोटी लोक जगात आहेत. ही संख्या सध्याच्या भारतीय लोकसंख्येइतकी आहे. त्यानंतरचा क्रम येतो स्पॅनीश भाषेचा. ४२ कोटी ७0 लाख लोक ती बोलतात. तर इंग्रजी भाषिक ३३ कोटी ९० लक्ष आहेत. भारतातील प्रथम क्रमांकाची भाषा हिंदी आहे. २६ कोटी लोकांची ती मातृभाषा आहे तर हिंदी जाणणारे, समजणारे ४१ टक्के लोक भारतात आहेत. मराठी भाषिकांची संख्या ७ कोटी २० लक्ष आहे. म्हणजे भारतात ६ टक्के मराठी भाषिक आहेत.

शब्द सोन्याचा पिंपळ/१६८