या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले आहे
परिशिष्ट ३ वाचन सुभाषिते अ) मराठी विष्णुशास्त्री चिपळूणकर -
- वाचलेल्या ग्रंथांच्या संख्येचा आणि विद्वत्तेचा मेळ घालणे हे नेहमी बरोबरच
असते असा नेम नाही.
- वाचायचे ग्रंथ जर लक्ष देऊन मननपूर्वक असे बेताबेताने वाचले तरच
त्यापासून ज्ञानाचा लाभ होऊन निरनिराळ्या मानसिक शक्ती वृद्धिंगत होत जातील.
- अन्नाचा परिपाक होऊन ते रक्तरूपाने शरीरास मिळाले म्हणजे जसे त्याचे
सार्थक झाले, त्याप्रमाणेच आपण जे वाचले त्याचे पुरतेपणी विवेचन करून त्यातले ग्राह्य कोणते, त्याज्य कोणते वगैरेची नीट व्यवस्था झाली म्हणजे तो मजकूर ज्ञानरूपाने आपल्या मनाशी मिळून तो आपला झाला असे समजावे.
- 'वर्तमानपत्रे, मासिके, पुस्तके इत्यादिकांची समृद्धी लोकास अपायकारक
होय. कारण की हीच चाळून, पाहून वरवर वाचण्याची सवय एकदा मनास लागून गेली म्हणजे विचारपूर्वक व शोधक बुद्धीने मोठमोठे ग्रंथ सावकाश वाचण्याचा मनाला कंटाळा येऊ लागतो व त्यामुळे वरवरचे शुष्क पांडित्य मात्र चोहोकडे माजून ख-या विद्वत्तेचा लोप होतो.'
महर्षी विठ्ठल रामजी शिंदे -
- विद्यार्थ्यांच्या मनाची वाट शाळेबाहेरच्या वाचनावर अवलंबून आहे.वाचन १२७
