________________
माशांसंबंधी, मधमाशा पाळणारा. .piritu.मधमाशा पाळणारा मनुष्य . Apical (artikal ) [ I. act. am ar'.', a shirp vint or peak.] 1. टोकाजवळचा, टोकासंबंधी. २१. अग्रेसर, अग्रस्थवी. Apicillary (1. टोका-शी-जवळ असलेला. Apictulate hot. तीक्ष्णाग्र. .\piculls auth Agriculus (api.kii lus) n. hot. एकदम उगवणारं मृद अग्र 90; ias, Thar leaves vs BFTAT Ilusteroris leis no :11. . itl the tip. ___Apiece (a-ries ) url. प्रत्येकाय, हरएकाम, एकेकास, वि. भागशः, शिरगणती. A pie:cts arth. (orr. ) Aplastic (a-plastik ) [ Prof. (', ot, & insvir. ] 1. mod. बेमिलाफ, अमेलनकारी. Apnara ( ap-nii ) [(ir. puvic. ] 12. mol. breathless__ne38 श्वासोच्छास बंद झाल्यामुळे श्वासरोध m, श्वासघात m. ( result of suspended respiration ). Apo (iii) ) [ (in. ayt, froin. ] pref. दूर. Apocalypse (a pok'al-ips) (lir. porf. ajo, I lulupitrin, to cover.] १. प्रगट करणं . २ प्रगट करण्याचं पुस्तक . (specifically applied to the last book of the New Testament, containing the revelation grantert to St. John). Apocalypst, Apocalypt n. भविष्यकथन करणारा, प्रगट करण्याचें (निम्नी लोकांचं) पुम्नक उलगडा करून शिकविणारा. Apocalyptic,-al a. ईश्वरीamirhafi. Apocalypt'ichlly all. Apocalypt'ist n. the writer of the apocalypse. Apocalyptic number ११. ६६६ ही गृढ संख्या . Apocarpous ( ap-okür'pus ) [(r. apo from, harpos, fruit. ] . but. विलग्न, बीजकोशांतील उत्पादक पाने ज्याची सुटी आहेत असें (फळ). The Indian तुलस, गुलाब arre A. Apocopate ( 2-pok'--pāt ) [Gr. ape, off, koptrin, to. cut. e.t. अंत्याक्षर काढून टाकणे. Apocopation .. Apocope 22. अंत्याक्षरलोपालंकार (?) n, अंत्याक्षरलोप m. २ med. शरीराचा कोणताहि भाग कापणें , छेदन ". Apocrustic (ap-o-krus’tik ) [Gr. apo, away, & kroun ___to drive.] 1. ned. तुरट आणि घेण्यास तिटकारा येण्या जोगें औषध १, स्तंभक , तुरट आणि अहृद्य औषध ११. Apocrypha (ir-pok’rif-a) [Gr. apo, away, & kryptein, to lhide. ] 1. रोमनक्याथोलिक लोकांनी धर्मपुस्तकांत घातलेले भाग m. pl. हे ईश्वरप्रेरित आहेत असे कित्येक ख्रिस्ती मानितात; इतर मानीत नाहींत. Aprocryphal a. अनिश्चित आधाराचा. २ खोटा, बनावट. ३ अशास्त्र, संदिग्ध प्रमाणांचा. Anocryphally adi. Apperyphalness u. Apogee ( ap'o-jé ) [Gr. apo, from, l ge, the earth.) ११. astroit. कोणत्याही ग्रहांच्या अथवा उपग्रहांच्या कक्षेतील पृथ्वीपासून अतिदूर बिंदु , विशेषतः चंद्राच्या कक्षेतील पृथ्वीपासून अतिदूर बिंदु m, भूम्युच्च m. Apo. grʻic, Apogē'ana. Apogeotrop'ic a. geafigiga
