अप्रत्ययी, शंकेखोर. Distrust'fully adv. Distrust'fullness n. अविश्वास m. Distrust'less a. विशंक. Disturb ( dis-terb') [ O. E. desturben, destourben-O. Fr. destorber, desturber, to vex-L. disturbare -L. dis, asunder & turbare, to trouble -turba, disorder, crowd. ] v. t. to excite from a state of rest, to throw into confusion शांतता मोडणे, बखेडा आणणे-घालणे, घोंटाळा करणे. २ to agitate the mind of, to render uneasy, to ruffle चित्तक्षोभ करणे, चित्त क्षुब्ध-त्रस्त करणे, मन ग्रासून टाकणे. ३ (obs.) to turn from a regular or designed course नियमित मार्गातून चळविणे, अनियमित गति उत्पन्न करणे. ४ to interfere with the settled course of (मध्य) अडथळा-व्यत्यय आणणे, हात घालणे. Disturb'ance n. derangement of the regular course of things, disorder बिघाड m, अव्यवस्था f, शांतताभंग m. २ confusion of the mind, agitation of the feelings, uneasiness (मनाचा) घोटाळा m, (मनोवृत्तीची) चलबिचल f, चित्तक्षोभ m, शांतिभंग m, मन बिथरणे n, क्षोभ m, व्याक्षोभ m, व्यग्रता f, अस्वस्थपणा m. ३ public commotion, tumult बंड n, बंडाळी f, दंगा m, धामधूम f, धांदल f, हूल f, धांदलपट्टी f. ४ law. the hindering of a person in the lawful & peaceable enjoyment of his right हरकत f. करणे n. (कायदेशीर हक्काचा शांततेनें) उपभोग घेऊ न देणे n. [D. OF MIND मनाची अस्वस्थ स्थिति f.] Disturb'ant c. & n. Disturba'tive a. Disturbed a. अस्वस्थ क्षुब्ध. [D. PATH math. अपकृष्टमार्ग m.] Disturb'er n. शांतताभंग करणारा, त्रास देणारा. २ law. (कायदेशीर हक्काचा उपभोग घेण्यास) हरकत करणारा. Disturb'ing n. math. अपकर्षण n. Disulphate (di-sul'-fāt) [ di & Sulphate. ] n. (chem.) a salt of disulphuric acid द्विगंधित. Disul'phide n. (chem.) a binary compound of sulphur containing two atoms of sulphur in each molecule द्विगंधिल. Disul'phuret n. द्विगंधिल. Disulphu'ric a. (chem.) applied to an acid having in each molecule two atoms of sulphur in the higher state of oxidation द्विगंधिक, ज्याच्या प्रत्येक अणूमध्ये गंधकाचे दोन परमाणु आहेत असें. See our Note on the word Chemistry. Disunion ( dis-ūn'-yun) [ Dis & union.] n. rupture of union, separation, severance, disjunction - बेबनाव m, मेहांत अंतर n-बिघाड m, विभक्तता f, द्वैतभाव m, दुही f. २ absence or want of unions, disunited or separated condition, dissension. ऐक्याभाष्य m, भिन्नता f, विश्लेष m. Disun'ionist n. an advocate of disunion, specially of disunion of United States ऐक्यभावनसावा असे प्रतिपादन करणारा, अमेरिकेतील प्रत्येक संस्थान निराळे असावे असे म्हणणारा. Disunite ( dis'-ũ-nīt' ) [ Dis & unite. ) v. t. to disjoin,
