of the British troops on Tokar." 6 to contend or compote (.for the possession of) (-धी मालकी मिळविण्याकरिता) युद्ध n- झटपट f- बढाओढ f, स्पर्धा f.करणे as, "We wonder that every inch of ground Was not disputed in arms." ७ to contest a prize or victory (बक्षीस किंवा जय मिळविण्याकरिता) स्पर्धा चढाओढ करणे; as, "The poets disputed the prize of Poetry." D. v. i. to contend with opposite arguments, to debate or discourse argumentatively (विरुद्ध प्रमाणे दाखवून) भांडणें कलह करणे, वाग्युद्ध करणे ; a, "My purpose is not to D. but to persuade." २ to debate in a vehement manner खडाजंगीचा वादविवाद करणें ; as, “Four questions necessary to be made of any matter before we D." D. n. verbal controversy, controversial discussion, altercation, debare तोंडी वादविवाद m, बाचाबाच f, वाद m, विवाद m, वाग्यद्धा n, हुजत f, (उलट बाजू घेऊन केलेले) भांडण n. २ contest, struggle, quarrel झगडा m, लढाई f, तकरार f, तंटा m. [ OBSTINATE & PERVERSE D. खळवाद m. To BE UNDER D. बद्दल वाद m. चालणे g. of s. BEYOND D. निर्विवाद. ] ३ भांडण n, कज्जा m, झगडा m, तकरार f. ( TAKE A LOSS BUT SETTLE THE D. हार मान पण झगडा तोड ;हार खा पण भांडण मिटव; गम खा पण वाद संपीव; झीज साेस पण तंटा तोड; नुकसान सोस पण खटल्याचा निकाल लाव.] ४ खटला m, खटलें n. [CONFUSED D. भानगड f, हिलगड (vulg.) f.] Dis'putable a. वादकरण्याजोगा, तकरारी, तकरारीचा. Dis'putableness n. Dis'putably adv. Dis'putant, Dis'put'er n. वाद करणारा, वादकर्ता, वादी m. Disputa'tion n. the act of disputing वाद m, विवाद m, वादविवाद m, वाक्कलह m. [D, CLUB वादाची संस्था f, वाद-संस्था f. D. ROOMS 'वादाचा अड्डा m, चर्चागृह n, वादविवादशाला f. TESTIMONIAL AWARDED AT D.s OF PRE-EMINENCE अजिंक्यपत्र n, अजितपत्र n.] २ (in the medieval schools & universities) a rhetorical exercise in which parties in opposition to each other on some question proposed वाद m, चर्चा f, संवाद m. Disputa'tious, Dispu'tative a. तकरारी, वादप्रिय, विवादार्थी, तंटेखोर. २ वाद करण्याच्या स्वभावाचा, अतिवादी, वादासक्त, वादभक्त, तकरारी, वाद्या (colleq.). Dis'putaʼtiously adv. Dis'puta'tiousness n. वाद करण्याचा स्वभाव m, वादप्रियता f. Disquality ( dis-kwol'i-fi ) [ Dis 6+ qualify. ] v. t. to render unful, to incapacitate अयोग्य-नालायक करणे, अयोग्यता f- नालायकी f. आणणे, निरुपयोगी करणे-ठरविणे (with of or from before the purpose, state, AS, "My common illness utterly D.s me from all conversation." "Men are not D.ed by their engagement in trade from being received in high society." २ to deprive of some power, right, or
