आहार
लाभार्थी वय, जीवनसत्त्वांची गरज, अधिकचा आहार इ. सर्वांचा विचार करून व्यक्तिगत गरजेवर आधारित भोजन तरतूद असावी. यात मुलांच्या आवडी, निवडी, चवीचा विचार व्हावा. सण, समारंभाचे भान ठेवून आहार ठरवला जावा. सकस व समतोल आहार ठरवला जावा, रूचिपालटाचे भान ठेवण्यात यावे.
कर्मचारी
कर्मचारी संख्या, पात्रता, कर्तव्ये, प्रशिक्षण, वेतनमान, कर्मचारी कल्याण योजना इत्यादींची आजवरची आबाळ लक्षात घेता या पातळीवर लक्ष केंद्रित करणे गरजेचे आहे. कर्मचा-यांच्या गरजा, सुट्यांचे नियम असावेत. निरंतर प्रशिक्षण अनिवार्य केले जावे. प्रशिक्षण कार्यक्रम बाल गरजा केंद्री असावा. कर्मचारी पालक व्हावेत. म्हणून विशेष प्रयत्न केले जावेत. मुलांना त्यांच्या पहिल्या नावाने ओळखता येईल अशी व्यवस्था हवी. कर्मचारी पदावर ओळखला न जाता नात्यावर परिचय ठरावा.
भौतिक सुविधा/समृद्धी
संस्था भावनिकदृष्ट्या समृद्ध हवी तशी ती भौतिक संपन्न असावी. संस्थेत निवास, भोजन, रंजन, क्रीडांगण, अभ्यास सुविधांबरोबर ती साधन संपन्न हवी. संस्थेत वीज, पाणी, दूरध्वनी, दूरदर्शन, संगणक, इंटरनेट, सुविधा हव्यात. केबलची सोय हवी. जनरेटर असावा. इमर्जन्सी लँप, लाँड्री, जिम्नॅशियम, प्रसाधन, स्नानगृह पुरेशा संख्येने हवेत. पंखे, हिटर, टेपरेकॉर्डर, व्हीसीआर, व्ही. सी. डी. रोस्ट्रम, स्टेज, स्पीकर इ. आवश्यक सर्व सुविधा असाव्यात. संस्थेत पालकांसाठी प्रतीक्षालय हवे, अतिथीगृह हवे, संस्थेची स्वतःची स्कूलबस, रिक्षा, टेंपो, अॅम्ब्युलन्स हवी. त्यांचा वापर मुलांसाठी होईल यावर कटाक्ष असावा.
भावनिक संपन्नता
बाल संगोपनात आजवर सर्वांत उपेक्षित घटक म्हणून याकडे पाहायला हवे. संस्था संचालक बालसेवक वृत्तीचे असावेत. ते संचालक, पदाधिकारी, विश्वस्त म्हणून मिरवणारे नसावेत. कर्मचारी पालकवृत्तीचे, निर्व्यसनी, प्रेमळ स्वभावाचे, संस्कार संक्रमक असावेत. दिनक्रम ऋतुमान, सुट्ट्या इ.नुसार बदलणारा हवा. शिक्षणाबरोबर व्यक्तिमत्त्व विकास, गुणआविष्करणाच्या संधी देणारी व्यवस्था