१२ अनुवाद. १० १९ सुजसाठी उत्पन्न करीलत्याचे तुमी ऐका ५९ |षात्क्याने तेथे पळून जाऊन अगाउँ, त्याची गोष्ट होरेबांत मंडळीच्या दिवस, व आपला देव पर-| असी क को न जाणतांना आपल्या शेजान्याला मेश्वर याजवळ वै मागितले, त्या अवघ्याममाणं |मारितो, आणि आपण पूर्वकाळी त्याचा हेष करीत होईल ; तं असें बोललास की, "म्या आपला देव | नव्हता ; ५ अथवा जर कोणी लकटें कापायास परमेश्वर याचा शब्द अणखी न ऐकावा, आ-| आपन्या शेजाभ्यासंगत आत जातो, आणि ला णि हा मोठा अभि फिरून न पाहावा, नाही तर | कूड तोडायास आपन्या हाताने कुहाड मारितां मला मरण येईलः१७ तेव्हां परमेश्वर मज-|ना लोखंड स बोलला, "मैं यानी अटलें यांत बरें केलें; ला लागून तो मरतो, तर तशाने त्यांतल्या एका १८ मी त्यांच्या भाषांमधून तुझ्यासारिखा भवि-नगरात पडून बाऊन अगईं. १ नाही तर प्यवादी त्यांच्यासाठी उत्पन्न करीन, आणि मी आ -| रक्तपाताच्या फेडफेन्याचे मन संतापलें असतां, पल्या गोष्टी त्याच्या तोंडी घालीन'; नंतर तें मी / तो बातक्याच्या पाठी लागेल, आणि मार्ग लांब त्याला आशेने सापेन, ते अवर्षे तो त्यांस सांगेल] असल्यावरून स्पाला आटोपून जिवें मारील १९ मग असें होईल की तो ज्या गोष्टी माझ्या | तथापि तो मरणास योग्य नव्हता, कारण मी नामान त्या जर कोणी न तर सागेल, ऐनेल स्या-त्याने पूर्वकाळी त्याचा वेष बेला बवळ भयास्तव आश देतों तूं आप मी झाडा घेईन. २० परंतु जर कोणी मी तुला असी कीं, विष्यवादी धट्टाई बी गोष्ट तीन ठेवः ८ आणि बर करून बोलायास म्यान्यासाठी नगरं वेगी पाला आश दिी नाही, बासी ती माझ्या नामाने बो- तुझा देव परमेश्वर त्याने तुझ्या पूर्वबांब लेलकिंवा जर उसया नामाने बो-|वळ शपथ वाहिली, तसी तुझी बाढबील , तो देवांच्या समा , लेल तर तो भविष्यवादी मरावाच२१ आणि | आणि त्याने तुझ्या पूर्वबांबवळ ज्या देशाविषयी बर् तू आपल्या मनांतू ऋणसील की, “जी गोष्ट देण्याचे वचन् दिन्हें तो सर्ज तुला देईल ; ९ कळेल ?” २२तर जेव्हां भविष्यवादी परमेश्वरा-व व्याच्या मार्गात चालून या सर्व आशया स्या नामाने बोलेल, आणि ती गोष्ट पडत नसतां । मी आब लावून देतों या अवघ्या तू संभा प्रत्ययास येतच नाही, तेव्हां जी गोष्ट परमे- |ळून पाळसील, तर तू त्या तीन नगराबर भणसी धराने सांगितली नाहीं ती तीच; त्या तीन आपल्यासाठी वाढीव९१० यासाठी ही भविष्यवा| . याने धड़ाई करून ती सांगितली आहे, त्याला तं । तुझा देव परमेश्वर तुला जो देश धनरूपे देतो. भिी नको. त्यांमध्ये निदष्याचें रक्त पाडलें न जावे, आणि तु जबर रक्तपाताचा दोष न यावा. ११ परंतु बर अध्याय १९. कोणी आपल्या शेबान्याचा हेष करून त्यावर टप देव परमेश्वर तुला ज्यांचा देश देतो, तो, आणि त्यावर उठन त्याला असें मारितो की त्या राष्ट्रांचा विनाश जेव्हां तुझा देव परजीव जातो, मग त्यांतल्या एका नगरांत पळून जा मेघर करील, आणि तू त्यांचे वतन घेऊन त्यां- तो, १२ तर त्याच्या नगरांतल्या वडिलानी या च्या नगरांत व त्यांच्या घरांत वस्ती करसील२lठबन त्याला तेथून आणावें. आणि तो मराया तेव्हां तुझा देव परमेश्वर तुला जो देश वतना-|णून रक्तपाताचा फेडकरी याच्या हाती पाखा साठी देतो, त्या आपल्या देशांत तू आपल्यासाठी १३ तश्या दृष्टीची ममता त्यावर न व्हावी, परंतु फा | का तला जो देश वतन करून देईल. त्याच्या विस्ता-रक्तपात नाहीसा कर . राचें तें तीन विभाग करून आपल्यासाठी मार्ग | १४ तुझा देव परमेश्वर तुला जो देश बत- सिद्ध कर; आणि असें व्हावें कीं ज्याने घात केला| नासाठी देतो, त्यांत तं जें आंधन पावसील, त्याम स्या प्रत्येकाने तेथे पळून जावें४ भाणि न्या|ध्ये तुझ्या शेजान्याची बी हे पूर्वीच्या पुरुषानी 212 DEUTRONOMY IX
