इतर मुलींस टोचून बोलणारी व खिजविणारी असते, सन १८९2] सतात. समजते. ते एखादे पुस्तक वाचूं लागले ह्मणजे त्यांत जत असे. वाद असेल त्याच्यापुढे फुली मारतात व सगळ्यांचे एक त्यांचा उपदेश ऐकत. जरी त्यांचा स्वभाव तापट होता लिहिण्यासारख्या आहेत. आणि त्या सर्व बोध घेण्या- शिकवीत की, निरनिराळ्या जनावरांच्या हलकट स्वभा- सारख्या आहेत. त्यांच्या नेमाला अनुसरून जो कोणी वासारखा आमचाही काही अंशी स्वभाव आहे, वागण्यास प्रयत्न करील त्याची मोठी वृद्धि व सुधारणा हरणार्थ-एखादा मुलगा फार मलीन राहतो व फार दा. का. ढालवाणी. तरांनी त्याला काही अंशी डुकरच मानावे. कोणी मुलगा दुसन्यांस एकाएकी भेडावतो व त्रास देतो, तो काही अंशी कुत्राच समजावा. त्याप्रमाणे कोणी मुलगी आहे त्यांचे नांव रे० डा० टिंग. ते युनायटेड स्टेट्स रचे दाखले देऊन ते त्यांस वारंवार बोध करीत, आणि १६९ व्या पृष्ठावर ज्या साहेबांचे चित्र दाखविले तिला काही अंशी मांजराप्रमाणे मानावे. अशा प्रका- देशामध्ये चौसष्ट वर्षे पाळकाचे काम करून १८८५ सा- प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या साह्याने हे सर्व दुर्गुण व हलकट मांत ते फार नामांकित होते. तरुणपणीं ते व्यापार होऊ शकतो असे ते नेहमी उत्तेजन देत. स्वभाव आमी दाबू शकतो, व सद्गुणांत ख्रिस्तासारखे करीत असत. तो त्यांनी पुढे तसाच चालविला असता वर सांगितलेच आहे की, टिंगसाहेबांचा स्वभाव ता- ते एकवीस वर्षांचे झाले तेव्हां त्यांचे अंतःकरण पालटले मुले जमलीं, व ती फार गोंगाट करूं लागली. तेव्हां पट असे. एका दिवशी असे झाले की, देवळांत पुष्कळ ह्मणजे, ख्रिस्ती धर्म खरा आहे अशी पूर्वीपासून जरी टिंगसाहेबांचे तोंड लाल होऊन, त्यांनी कडक शब्दांनी त्यांची खातरी होती, तरी प्रभु येशू ख्रीस्त हा निरंतर त्या मुलांचा निषेध केला. तितक्यांत एक मुलगी त्यांचे मजपाशी राहणारा जीवंत तारक आहे व तो हरएक ते लाल तोड पाहून व त्यांजकडे बोट करून 'वाघरे कामामध्ये माझे हमेषा साह्य करितो असा त्यांच्याठायीं वाघ' असे भरसभेत मोठ्याने बोलली. हे तिचे शब्द लांत मरण पावले. पाळकाच्या व उपदेशकाच्या का बालबोधमेवा. १६७ त्यांच्या घरांत व्यवहारसंबंधी सर्व कामे अगदी बंद अ- | अनुभव नव्हता. परंतु एकविसावे वर्ष लोटल्यावर त्यांस त्या दिवशी ते बहुतकरून बाहेर कोठे जातच तसा अनुभव झाला, आणि प्रभु येशू ख्रीस्त त्यांस इतका नाहींत. कदाचित् कोणी रोगी, दुखणेकरी असला प्रियकर वाटू लागला की, त्यांच्या चांगुलपणाविषयी इ- तर त्याच्या समाचारास मात्र गेले तर जातात. ते तरांस घोषण केल्याशिवाय त्यांच्याने राहवेना. ह्मणून आदित्यवारी कधी प्रवास करीत नाहीत. जेव्हा राणी- त्यांनी दोन तीन महिन्यांतच सर्व व्यापारधंदा सोडून साहेब त्यांना आदित्यवारी कवि महाया लव्या राज- देऊन पाळकाचे काम स्वीकारले, आणि मरेपर्यंत वाज्यांत बोलावतात, तेव्हां आदित्यवारी प्रवास पडूं नये, मणजे एकसारखें चौसष्ट वर्षेपर्यंत ते काम फार उत्तम मणून ते शनवारी रात्रींच त्या ठिकाणी जाऊन राह रीतीने चालविले. दोनदा तरी ते देवळास जाहेत. दियवा निकारट होत असे ती गोष्ट ही की, प्रभु येशू खास्त हा एकनिक ण्याची जी खोली आहेतानहमी वाचण्यासाठी एक जवळ राहणारा व लहानसाहान कृत्यांमध्ये देखील साह्य मोठे बायबल ठविल असत. नेहम्मय ढाण्या साहायची करणारा असा जीवत तारक व मित्र आहे हे लोकांच्या पुस्तके वाचण्याची रीत फार चांगलाटोह लालबीचर मनात उत्तम प्रकारे ठसत असे. त्याचप्रमाणे प्रभुच्या लवकर किंवा येथे थोडे तेथे थोडे अशा त-हेचे वाचन ख्रिस्ताच्या साह्याने देवाच्या इच्छेप्रमाणे वर्तन करणे वाचण्यास लायक आहे किंवा नाही हे त्यांना लागलेच धर्माचे सार ते त्यांच्या उपदेशाने लोकांस स्पष्ट सम- जो भाग चांगला लक्षात ठेवण्यासारखा असेल, त्याच्या हे साहेब दिसण्यांत गंभीर व स्वभावाने तापट होते अजला लागलीच रेघ मारतात. ज्याविषयी त्यांना शंका असे त्यांच्या चेहऱ्यावरून दिसून येईल. तथापि ते सु- असेल त्याच्यापुढे प्रश्नचिन्ह कारतात. त्याविषयी लांस फार चाहत असत, व मुलेही मोठ्या आवतान उदा- होईल यांत तिळमात्र संशय नाहीं. तर अशा मुलाने आपणाला व इ- खादाडही असतो. रे० डा०टिंग. तर त्यांजपाशी मोठा द्रव्यसंग्रह झाला असता. पण
