यांवर निबंध वगैरे नेहमी चालूच आहेत. लोकांचा वारी संध्याकाळपासून तो मोमवारी सकाळपर्यंत तासाने, घरापासून पाव मैलावर जे देऊळ आहे तेथे पाळण्याविषयी फार जपतात. त्यांच्या बोलण्यांत नांवाची इतकी पत्रे येतात, की, ती फोडून पाहण्यास व लमेंटसभेचे काम चालू असतांना जर कोणी रविवारी काम त्यांचा मुलगा, किंवा मुलगी यांपैकी जे कोणी लींच समजते की, आज शाब्बाथ आहे. त्या दिवशी कित्येक अजांची पुडकांही मुलेच फोडून वाचून पाह- लिहिण्याचें मेज मोकळे दिसेल. शाब्बाथदिवशी वा- घरी असेल त्यास करावे लागते. सह्यांकरितां आलेली कोणत्याही खोलींत वर्तमानपत्रे सांपडणार नाहींत. प्रकारचे लेख येतात, ह्मणजे पुस्तके, कादंय, कविता, केवळ नव्हे परंतु तेथील हवा देखील शाब्बाथवारची तात. ज्याडस्टोन साहेबांकडे अनेकांकडून अनेक चण्यासारखी पुस्तके मात्र तेथें सांपडतील, इतकेच राज्यसंबंधी मजकूर, नवीन शोध, औषधे इत्यादि विष- आहे, असा भास झाल्यावांचून राहणार नाही. शन- १६६ बालबोधमेवा. [नोवेंबर, ता०३ आसिजनवायूने विस्तव पेटतो खरा. तरी तो हळू | असा समज आहे की जी पत्रे येतात त्या सर्वांची उत्तरे पेटतो आणि त्याच्याबरोबर दुसरे कांहीं वायु असे मिस- साहेबांकडून जातात, परंतु तसे नाही. ज्या पत्रांची उ- ळले आहेत की त्यांमुळे पेट फार पसरत नाही. ह्मणून त्तरे द्यावयाची तीच केवळ छापली जाऊन लोकांच्या आमची सर्व हवा एकदम पेटत नाही. ही व्यवस्था ईश्व- पाहाण्यांत येतात. दुसरी हजारों पत्रे अशी असतात की, राने किती दयाळूपणाने केली आहे ! ती कोणाच्या दृष्टोत्पत्तीस सुद्धा येत नाहीत. अगोदरच (पुढे चालेल.) शा० रा० मोडक. त्यांची निवड होऊन सुमारे एक दशमांश पत्रे साहेबां- स मिळतात व त्यांपैकी सरासरी निम्यांची उत्तरे जातात. ग्ल्याडस्टोन साहेब यांचे घरांतील वर्तन, ग्ल्याडस्टोन साहेब दुपारचे दोन वाजेपर्यंत बहुत- करून कोठे बाहेर पडत नाहीत. दोन वाजतां त्यांचे आपल्या मागील बालबोधमेव्यांत ग्ल्याडस्टोन साहे- भोजन होते. हली दुपारची वेळ ते आपल्या नव्या बांविषयी काही माहिती आली होती. त्याप्रमाणे आमच्या- लायब्ररीमध्ये पुस्तकांची व्यवस्था लावण्यांत घालवितात. हा वाचण्यांत त्यांच्याविषयी काही गोष्टी आल्या आहेत. ह्या पुस्तकालयामध्ये त्यांनी स्वतः आपल्या हातांनी त्या संक्षिप्त रीतीने लिहून कळवितो. वीस हजार पुस्तके लावून ठेविली आहेत. जसा ग्ल्याडस्टोन माहेबांचे घरांतील वर्तन साधे व निय- मनुष्यांस जीव प्रिय, तशी त्यांस पुस्तके प्रिय आहेत, व मितपणाचे असून, कित्ता घेण्यासारखे आहे. आणि लोकसंख्या वाढावी, यांमध्ये जित त्यांना आनंद वा- त्यांच्याकडून जे पुष्कळ काम होते त्याचे मुख्य गूज टतो, तितकाच पुस्तकांची संख्या वाढविण्यामध्ये त्यांस प्रत्येक मिनिटाचा योग्य उपयोग करणे हे होय. वेळेचा आनंद वाटतो. पुस्तकें निष्काळजीने धरणे, पाने सदुपयोग किंवा दुरुपयोग कणे, याची जबाबदारी व चुरगळणे,तींकपाटांत तशीच घुसून देणे, त्यांचे कोपरे तिचे मोल ही ग्ल्याडस्टोन साहेबांस जितकी समजून मोडणे, पालथे घालून ठेवणे वगैरे प्रकार त्यांच्या दि- आली आहेत तितकी थोडक्यांसच समजली असतील. सण्यांत आला की त्यांना फार वाईट वाटते. संध्या- एकदा ते काही मंडळीबरोबर वनभोजनास गेले असतां, काळी फिरून आल्यावर टपालाची वेळ होई तोपर्यंत सर्व तयारी होईपर्यंत एका ठिकाणी पुस्तक घेऊन ल- जो काही पत्रव्यवहार व्हावयाचा तो होतो. नंतर ते वडले होते; व तेथून उठेपर्यंत ते त्यांतील एका महत्वा- आपल्या दिवाणखान्यांत येतात. तेथे विस्तव व एक च्या विषयाचा विचार करण्यांत अगदीं निमग्न होऊन झुलण्याची खर्ची असून एक मेणबत्ती जळत असते, गले होते. त्यांचा एक मोठा नेम असा आहे की, रिका- आणि सभोवतीं ऊबदार पडदे सोडलेले असतात. में ह्मणून कधीं बसायाचे नाही. ते रात्री बारा वाजतां त्या निवांत ठिकाणी निजावयाचा वेळ होई तोपर्यंत ते निजतात व सकाळी कोणी हांक मारील तोपर्यंत स्व- वाचीत बसतात. ग्ल्याडस्टोन साहेब आदित्यवारचा दिवस पवित्र स्थ झोप घेतात. आठ वाजतां निजून उठल्यावर अर्ध्या प्रार्थनेसाठी जातात. पाऊस, वारा, बर्फ, वगैरे यांकडून वारंवार असे येते की, मला जर शाब्बाथाचा विश्राम कितीही अडचणी आल्या तरी त्यांचा हा नियम कधी मिळाला नसता तर ज्या प्रकारचा मनुष्य मी आज वाणी काही कामकाजसंबंधी निवडक पत्रे आणून दे- पारमार्थिक दृष्टीने पाहतां शाब्बाथ दिवस हा अमो. चुकत नाही. सकाळचे जेवण झाल्यावर त्यांच्याकडे आहे त्या प्रकारचा कधी झालो नसतो. ऐहिक व
