सर्वव्यापी बनली आहे.
अशा परिस्थितीत चंद्रकांतसारखे प्रामाणिक व नि:स्वार्थी अधिकारी किती काळ परिस्थितीचा ताण सहन करतील? प्रवाहाविरुद्ध उलट पोहत दमछाक होत राहतील? हा खरा सवाल आहे. त्याच्यासारखे जर प्रवाहपतित झाले तर ते अधिक सफाईनं, अधिक प्रमाणात भ्रष्टाचार करतील, अशी भीती वाटते.
चंद्रकांतच्या बदलीचं वावटळ शमल्यावर आयुक्त त्याला म्हणाले होते, ‘अजब आहे, मार खाणारा इंजिनिअर व त्याला मारणारे गुत्तेदार व आमदार दोघे बाजूस राहतात आणि तू मात्र वादाचा विषय होतोस!'
रजेवरून परत आलेले कलेक्टर, ज्यांना कोट्या करायची सवय आहे, ते चटकन म्हणाले, ‘पाप कुणाचे? ताप कुणाला? - असा हा मामला आहे सर.'
आयुक्त व कलेक्टर मोठ्याने हसले. त्यांच्यात चंद्रकांतही सामील झाला; पण त्याच्या हास्यात एक विषाद दाटलेला होता.
जाता-जाता, त्यानंतर वर्षभराने तो आमदार मंत्री झाला, त्या जिल्ह्याचं पालकमंत्रीपद त्याला मिळालं आणि आठच दिवसात चंद्रकांतची तेथून बदली झाली.
