पान:तुकारामबावांचे बंधु कान्होबा, मुलगी भागूबाई, आणि शिष्य निळोबा यांच्या अभंगाची गाथा.pdf/63

॥ ८४ । बरा जाणतोसी धर्मनीति । उचित अनुचित श्रीपति ।। करू येते राती । ऐसी डोळे झोकूनी ॥ १॥ आतां जाव काय कैसा । देसी तो दे जगदीशा ॥ आणिला वोळसा । आपणां भवता ॥ २ ॥ सेवेचिया सुखास्तव । बळे धरिलें अज्ञानत्व ॥ येईल पर ही भाव । ज्याचा यासी कारणा ॥ ३ ॥ तुकयाबंधु ह्मणे नाहीं । आतां आह्मां बोल कांहीं ॥ जडो- नियां पायीं । तुझें त्वांचि घेतलें ॥ ४ ॥ ॥ ८६॥ कांहीं विपत्ति अपत्यां । आतां आयुचिया होतां ॥ कार्य होईल अनंता । पाहा बोलों कासया ॥ १॥ बरें अनायासे झालें । साया- सेंविण बोले चाले ॥काबाड चुकलें । केलें कष्टावेगळे (॥ २ ॥ बरा सांपडे- लासी वोजा । वर्मावरी केशीराजा ॥ बोलायासी तुझा । उजुराचि नाहीसा ॥ ३ ॥ तुकयाबंधु ह्मणे दगा । बरा दिला होता वगा । झडकरी चलागा । चांग दैवें पावलों ॥ ४ ॥ ॥ ८६ ॥ देवा तुजपें माझ्या पूर्वजांचें ऋण । आहे ते कां नेदिसी अनून । अवगलासी झोंडपणें । परि मी जाण जीवें जिरों नेदीं ॥ १ ॥ कलों येईल रोकडें । उभा करीन संतांपुढे ॥ तुझे काय एवढे । भय आपुले मागतां ॥ २॥ आजीवरी होत नेणता । तों तुज फावले रे अनंता ।। कवडीचा तो आतां । पड़ों नेदीन फेर ॥ ३ ॥ ठेविला ये जीवन जीव । ह्मणे तुकयाचा बांधव ॥ माझा गळा तुझा पाच । एके ठायीं बांधेना ॥ ४ ॥ ॥ ८७॥ मागे असताशी कळला । उमस घेउं नसता दिला ॥ तेणेंचि काळे केला । असता अवघा निवाडा ॥ १ ॥ इतका न लागता उशीर । न धारित भीडभार । सिद्धासी व्यवहार। कासयासी लागला ॥२॥ असोनियां माल खरा । किती केल्या येरझारा ।। धरणेही दिवस तेरा । माझ्या भावें घेतलें ॥ ३ ॥ अझून तरी इतक्यावरी । चुकवीं जनाचार हरी॥ तुकयाबंधु पणे उरी । नाहीं तरी नुरे कांहीं ॥ ४ ॥ | ॥ ८८ ॥ आतां न राहें क्षण एक । तुझा कळला रे लौकिक ॥ ने हाल एक । कांहीं केल्यावांचूनी ॥ १ ॥ संबंध पडिला कोणाशीं । काय रोळे झांकितोसी । नेईन पांचांपाशीं । दे नाहीं तरी वोदूनी ॥ २ ॥ सुखें वेदीस जाणवलें । नास केल्याविण उगलें ॥ तरि तेही विचारिलें । आली