पान:तुकारामबावांचे बंधु कान्होबा, मुलगी भागूबाई, आणि शिष्य निळोबा यांच्या अभंगाची गाथा.pdf/366

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

दिले विसळार्जुन । भनि मृत्तिका वदन दाविली भुवनें वो ॥ ४ ॥ आणिखीं येक येणे नवलावो केला। काला वांटितां वो विधाता ठकवीला ॥ भाग नेदितां तो वस्से गवळ घेउनि गेला । तैसिच आपण येथे होउनियां ठेला वो ॥ ५ ॥ इंद्र चंद्र महेंद्र याते चि पूजीती । श्रुति शंखें ते ही याते चि स्तविती ॥ माइसिद्ध मुनि ध्यानि आराधीती । नीळा अथे तो रा जोइला सांगाती वो ॥ ६ ॥ | ॥ १४८० ।। दिसे सगुण हा स्वरुप सुंदर । पारे व्यापुनियां ठेला घराचर ॥ देवदानवादि मानव असुर । याविण उरला ऐमा नाहीं तृणां- कुर वो ॥ १ ॥ ऐशी गौळणी त्या अनुवाद कराती । ज्या ज्या रंगलिया याच्या अनुवृत्ती ॥ रजनि दिवो जयां याचि चि संगती ! त्या त्या स्वानु- भवें आपुल्या बोलत वो ॥ २॥ माहि अंधु तेन मारुत गगन । जया बीजरूप हाचि वो लपोन ॥ महद मायेचे हा अनादि कारण । देवत्रयासी ही मूळ अधीष्टान हो ॥ ३ ॥ येकानेक झाला आपुलाचि गुणी । उरला भरोनिया चाहिं वाणि खाणी ॥ जया परि है। तैसाचि साजणी । ” गुणे क्रीया मंडीत भूपण बो ।। ४ ।। भुवनें चतुर्दश तहि याच्या पार्टी । स्वर्गा येकविसाह आदि का सेवटी । होण्या न होण्याच्या नेणोनिया गोटी । आप आपण चि येकट येकटी ।। ५ ।। ह्मणे निळा आम्ही नेणोनि आवळा । हास रुम याप्ती करुण दारोळा ।। खेळता खेळ यासी भां घेळोवेळा । केले अपराध ते पागों या गोपाळा यो ॥ ३ ।। ॥ १४८१ ॥ वेणु वाजवित यमुनेच्या सर्टी । उभा कान्हया सावळा जगजेठी ॥ भोवती गोधने वो गोवळाच्या थाटी । ऐकोनि गौळणी धावती उठाउठी वो ॥ १ ॥ ऐसा जनमनमोहन रंजवणी । गुणी गुणातीत नंदाचा पोसणा ॥ करुनि अकर्ता हा दृष्टयादि रचना । विश्व विश्वा- तीत अलक्ष देखणा वो ।। २ ।। बैसोनि विमान याच्या पाहों येनि खेळा । दे सकळ हि मिळोनिया पाळा ॥ बोध कुंटित या यमुनेच्या जळा। वर्षे ब्रह्मानंद नरनाराबाळा वो ॥ ३ ॥ जळचर भूचर खेचर वनचर । लुब्ध होउनिया बेणुचिया स्वरें ॥ राहिली तटस्थ चि मानमें शरीरें । नेणती वैव येकत्र परस्परें वो ॥ ४ || पवन निश्चळ चि होउनियाँ ठेला । सूर्य अस्त माना जाऊ विसरला ॥ वछे न पिती पेहभाव गेला । मुखींचा कवळ गाईमवी ची ३डीला वो ॥ ५ ॥ रोमा ब्वानंदाचा भला माहापुर ।