वाणी गर्जेल पशु ॥ ७० ॥ इति श्रीचांगदेवचरित्रे ज्ञानेश्वर जन्म कर्म
निरूपेणं नाम द्वितीय प्रकरणं ॥
| ।। श्रीज्ञानेश्वर प्रसन्न ।
| ॥ १५७५ ॥ वरवीं हीं गुंतली आपुल्या वचनें । निमित्तावरुन भोंडवीं ॥१॥
विचारुनी ऐमें वोलीले सकळ । वदवी अविकल पशुमुखें ।। २ ॥ तुझा-
थाचा आत्मा आहे कजरी । वदवी ग्यान्यातरी येचीक्षणी ॥ ३ ॥ नाही
तरी वृथा न करावी वल्गना । घेऊनिया पतना जावें स्थळा ॥ ४ ॥
म्हणती ज्ञानदेव तुमच्याची प्रमादें । करील घोप वेद म्हैसी पुत्र ॥ ५ ॥
कराल ते काय नव्हे धरामर । पापाणी ईश्वर प्रतिमे स्थापा ॥ ६॥ ग्रंथत्रया
माजी सांगाजी निरुता । पढाचा कोणता वेद येणें ॥ ७ ॥ ऐकानि
सकळ विस्मयें बोलती । ऋग्वेदची म्हणती पढावा यासी ॥ ८ ॥
देऊनी वरदान केली आज्ञा यासी । पशु प्रारंभामी करिताझाला ॥ ९ ॥
मुन्य प्रणवचारे काहीयेला स्वर । देखानि द्विजवर उकावले ॥ १० ॥
लागली टकमक मांडले निज धैर्या । ह्मणती गेलों वाया दुराभिमानें ॥ ११ ॥
संहिता पदक्रम उपन्यासे स्वरित । मुत्रादिनिरुक्त शिक्षा छंद ॥ १२ ॥
अष्टाध्यायी मिमांभा अरण ब्राह्मण । माडीले अध्ययन युगादिचें ॥ १३ ॥
वोलीयेला म्हैसा वेदाच्या सुस्वरी । हैं मकळ द्वीजवरी देखीयेलें ॥ १४ ॥
गळाले अभिमानें जाले विगलीत । चरणीं बोलत दीनपणे ॥ १५ ।। ह्मणती
हेची देव तिन्ही मुर्तीमंत । मुक्ताई मायंत परामाया ॥ १६ ॥ नेणोनिया
महिपा चावळलोंजी देवा । तो परिहार आतां द्यावा काय किती ॥ १७ ॥
भइले जे अपराध ते ते कराञ्जमा । अहो सिद्धोत्तमा विश्ववंद्या ॥ १८ ॥
अज्ञान गर्वीत गेलों जी अभिमानें । वोलीयेलों वचनें अमर्यादें ॥ १९ ॥
मसर्व तुम्ही सदा सर्वगत । कैंचे प्रायश्चित्त निय मुक्ता ॥ २० ॥ निमितें
केनी करीतां उद्धार । जड जीवा अाधार चरण तुमचे ॥ २१ ॥
विश्वाच्या उद्धारा तुमचें अवतरण । कराया स्थापन स्वधर्माचें ॥ २२ ॥
कळलेती यावरी विधीचे जनिते । व्यापून सकळांते सगुणरूपी ॥ २३ ॥
ऐशी करूनी स्तवने करीती दंडवत । आणि मागती आज्ञे ते विनीतता
॥ २४ ॥ घेऊनी निरोप जाती मंदीरासी । म्हैसा देऊनि त्यासी
पान:तुकारामबावांचे बंधु कान्होबा, मुलगी भागूबाई, आणि शिष्य निळोबा यांच्या अभंगाची गाथा.pdf/351
Jump to navigation
Jump to search
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही
