पान:तुकारामबावांचे बंधु कान्होबा, मुलगी भागूबाई, आणि शिष्य निळोबा यांच्या अभंगाची गाथा.pdf/326

( २८५ ) नियां गेलें शब्दाचे बोलणें । पवनूचि प्राणे शोपीयेला ॥५॥ निळा सुखासुख पावला विश्रांती ॥ पदपिंडा समाप्ती करूनीयां ॥ ३ ॥ ॥ १३९२ ॥ नीत नवा प्रेमी कृपेचिया बळे । अंतरीं हा बोले नंदघन ॥ १ ॥ नाचती मयूरे रोमांचीत दी । अमृताची वृष्टी जीवनकळा ॥ २ ॥ आकाशे दुमदुमी गर्ने अनुहत । सुनील तळपत विद्युल्लता ॥ ३ ॥ पिकली भूमीको बीज अाले फळ । अद्य निजकळा संवगीलें ॥ ४ ।। भाग्यवंत निळा सांडवी नीराळी । आत्माया जवळी निकटवासे ॥ ६॥ | ॥ १३९३ ।। वेडा नव्हे मुका चतुर शाहणा । बोले अबोलणा मौन्यावस्था ॥ १ ॥ विष्णुदास निळा नाचे विदेहता । अंगीं सप्रेमता आवडीची ।। २ ।। हृदई चतुर्भुज मेघशाम मूर्ति । मुखीं नामकीर्ति ब्रीदावळी ॥ ३ ॥ नेणता ह्मणोनी संत अपंगीला। निळा निरवीला पांडुरंगा ॥ ४ ॥ ॥ १३९४ ॥ प्रवृत्ति निवृत्तीचे नियां भाग । उतरिले चाँग रमा- यण ॥ १ ॥ ज्ञानाग्नि हुताश कडस वोजी । आत्मसिद्धी काजा लागुनिया ॥ २ ॥ ब्रम्हरस ब्रम्ही सिद्ध झाला पाक 1 घेतला रुचक प्रतीति मुखीं ॥ ३ ॥ स्वानुभवें आंगीं झाला समरम । साधन निजध्यास ग्रासोग्रास ॥ ४ ॥ आरोग्यता निळा पावला अष्टांग । मीरवला रंग निजात्मरंग ॥५॥ | ॥ १३९५ ॥ जाणीवच माझी गिळूनी ठेला । नेणवितें प्याला निपटु- नियां ॥ १ ॥ निदळवाणे मज करूनी ठेविलें । जीवाचेही हरिलें जीवपण ॥ २ ।। ज्ञानासी तो हा वादचि नेदी आसील्या उपाधी परमार्थीका ॥ ३ ॥ निळा म्हणे येणे नेलें आपपर । मोडीयेली थार दोहींकडे ॥ ४ ॥ | ॥ १३९६ ॥ नेटकेंचि दैव उघडलें आजी । तोहा मनमाजी संचरला ॥ १ ॥ आत कैसे कहूं मी यासी । नावरेची मनासी आवरितां ॥ २ ॥ सुदीन घटीका सांपडली होती । ते पडली आवचिती हात याचें ॥ ३ ॥ निळा म्हणे मी मन माझे । हिरोनियां वोझे नेलें सकळ ॥ ४ ॥ | ॥ १३९७ ॥ उर्गेची आतां वैसेन मी ह्मणे । तंव हा करण चेष्टवीतो । १ ।। दृष्टीपुढे हा उभाच ठाये । ऐकणे होऊनी रहे श्रोत्रबिळ ॥ २ ॥ मनही नेऊनी लपउनी ठेवी । चित्तात हा गावी आपणापासीं ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे बाई हृदयच राहिला । अवघाचि रोधीला जाग येणें ॥ ४ ॥