( २५७ ) योगी । निये कीर्तन किती ॥ ३ ॥ निळा म्हणे सात्विक जन । तरती पातकी पावन ॥ ४ ॥ ॥ १२२० ॥ धन्य धन्य पुंडलिका । केला तरणोपाय लम्का ।। १ ।। एका दर्शनें चि उद्धार । केळे पावन चराचर ॥ ३॥ चंद्रभागा पंढरपुर । भक्त आणि हरिहर ॥ ३ ॥ निळा म्हणे सुलभ केलें । भूमी वैकुंठ आणिलें ॥ ४ ॥ ॥ १२२१ ॥ दर्शना धांवोनियां जे येती । तयां मुक्ति वोलंगती ॥ १ ॥ में जोडूनि ठेविलें । युगायुगी उभे केले ॥ २ ॥ हृत्कमळीं ब्रम्हादिक । ज्यानें पूजिती सनकादिक ॥ ३ ॥ निळा म्हणे कीर्ति घोष । न संडे त्रैलोक्य उल्हास ॥ ४ ॥ ॥ १२२२ ।। सुते सनकादिक देव । भेटावया आले मुर्व ।। १ ।। देवा भक्तांतें पूजिती । महिमा अद्भूत तो वाँणती ।। २ ।। पावन केली पुंडलिकें। म्हणती नरनारी बाळके ॥ ३ ॥ निळा ऐकोनियां ते वाणीं । मिठी घालू धावे चरणीं ॥ ४ ॥ | ॥ १२२३ ।। देवा भक्तांचा सोहळा । वाचे गाती वेळोवेळां ॥ १ ॥ म्हणती धन्य पंढरपुर । पुंडलीक मुनेश्वर ।। २॥ चंद्रभागा पद्मतीर्थ । वेणुनादी जन कृतार्थ ॥ ३॥ निळा म्हणे पांडुरंगा । भेटी तापत्रय भंगा ॥ ४ ॥ ॥ १२२४ ॥ चंद्रभागे करितां स्नान । होती पानी पानी ॥ १ ॥ पुंडलिकासी नमस्कार । करितां पूर्वजां उद्धार ॥ २ ॥ वेणुनादी काला वांटी। तृप्ती पूर्वजां वैकुंठीं ॥ ३ ॥ निळा म्हणे पिंडदान । दक्षिण गया अधिष्ठान ॥ ४ ॥ ॥ १२२५ ॥ उमटलीं विष्णुपदें । यावर्जनीं जे प्रसिद्धं ॥ ५ ॥ नारद क्षेत्री पंढरपुरी । अद्भुत पदाची त्या थोरी ॥२॥ ऋणत्रयी मुक्त जन । देतां पदीं पिंडदान ।। ३॥ निळा म्हणे गोपाळपुरीं । विठ्ठल वेणु वादन करी ॥ ४ ॥ | ॥ १२२६ ॥ पुष्पवतीच्या संगम । नारद मुनीच्या आश्रम ॥ १ ॥ विष्णु आपण क्रीडा करी । उमटली पर्दै नैं गोजिरीं ॥ २॥ गाई गोपाळ ।
